Pijnlijke liefde

35

Een rare rilling ging door mijn lichaam heen, ik kan het gevoel nog steeds niet verwoorden. Ik was boos, teleurgesteld, verdrietig gewoon alles door elkaar.

Het enige wat ik kon doen was huilen en schreeuwen. Ik heb uren gehuild, misschien waren het wel dagen. Ik weet het niet, hier heb je geen tijdsbesef.

Af en toe kregen we wat te eten maar ik heb tot de dag van vandaag niks gegeten. Samira was deze dagen me steun en toeverlaat.

Ik weet nog steeds niet hoe ze eruit ziet maar onze band is heel sterk geworden. We hebben over alles en nog wat gesproken, ondanks we elkaar niet kunnen zien.

Ik heb ook vaak overgegeven, wat ik vreselijk raar vind want ik eet niks. Ik heb ook zwaar last van mijn maag.

Ik mis Jaouad, Nourredine, mijn familie, Hanane. Ik ben afgesloten van de buitenwereld en zit vast in het donker. Het is gewoon om gek van te worden wat die mensen hier met je doen.

In de avond kwamen er soms mannen langs die ons op 1 of andere manier konden vinden in het donker en ons betastte. Ik schreeuwde het uit ondanks alle klappen en zweepslagen bleef ik tegenstribbelen.

Het is hier het echt een hel, ik heb me nog nooit zo onveilig gevoeld. Ik stink, ik zweet, mijn haar plakt. Mijn lingerie is doorweekt, ik ben smerig.

'Saloua, je mag vandaag weg.' Fluistert Samira, ik kijk vol ongeloof naar de kant waar haar stem vandaan komt.

Grote voetstappen komen mijn richting op en grijpen me bij me armen waarna ze me optillen. Ze maken de deur open en het felle licht schijnt in mijn ogen. Ik sluit mijn ogen tegen de te felle zonnestralen.

Ik schreeuw het uit van de pijn, ik heb nog nooit zo een helse pijn gevoeld in mijn ogen. De mannen waren dit keer zo 'lief' om te helpen en gaven me een donkere zonnebril.

Na een uur of 2 dat ik mijn ogen huilend heb dicht geknepen kon ik eindelijk kijken door de donkere zonnebril.

Ik word geduwd in de kamer van Soukaina, Djeema en mij. Soukaina komt huilend op mij af en knuffelt me stevig ondanks dat ik vreselijk ruik.

'Waar is Djeema?'

'Ze heeft het niet gehaald, ik dacht dat het ook met jou zou gebeuren. Je was gewoon 3 weken verdwenen, kom douchen.'

Soukaina helpt me de badkamer in en zet me in een heerlijk warm bad, ik geniet er echt van maar ik voel me behoorlijk zwak. Moet je na gaan, ik heb 3 weken niks gegeten en alles maar overgegeven. Het was echt een ramp in die ruimte, moet je na gaan als mens moet je ook poepen en plassen?

Ik moet gewoon kokhalzen ervan als ik er aan terugdenk. Ik stap uit het badkuip en droog mezelf af. Ik trek een groen lingeriesetje aan en vlecht mijn haar. Ik ga niet eens in de spiegel kijken, ik durf dat niet.

'Soukaina, ik ga je hier uit halen voordat het te laat is. Jij gaat niet eindigen als Djeema.' De tranen rollen nog steeds over haar wangen. Net wanneer ik haar wil knuffelen word ik ruw getrokken bij mijn arm naar buiten. Soukaina schreeuwt en rent achter ons aan maar wordt tegen gehouden door 2 wachters. Met tranen in mijn ogen kijk ik achterom, ik zal mijn vader alles zeggen Soukaina, hij zal jullie komen redden denk ik in mezelf.

'So i will speak dutch with you baby girl, ik heb begrepen dat Fatima een vieze hoer is. Ze heeft me opgelicht, om haar terug te pakken laat ik je vrij.Je contract die je hebt getekend for no reason wordt verscheurd you are free my Arabic queen.' Zeg Crazy Babby, zijn dikke bontjas vliegt in de wind, zeldzaam.

Zijn goude kettingen haalt hij van zijn nek af. Hij zet ze om mijn nek en drukt een kus op mijn voorhoofd. Hij doet me denken aan een dikke versie van lil Wayne.

'Die kettingen zijn te zwaar.' Zeg ik terwijl ik snel leun op de andere poortwachter.

'Ok give it to me, i will send you 7 million euros for the... voor de schade.'

'I WANT MORE!' Schreeuw ik boos.

'Well, als je Fatima ontvoert en naar me toe brengt en dan kan je je vriendinnetjes ook meenemen.'

'All right no problem Crazy Babba.' Hij geeft me een schouderklop en haalt de kettingen van me nek af.

'Saloua.' Ik keer me om en zie Samira staan. Tenminste ik denk dat het Samira is, het lijkt alsof ik naar me zelf kijk. Ze is beeldschoon, haar prachtig groene ogen, dat lang sluik haar tot haar heupen, die perfect gevormde wenkbrauwen. Ik ben gewoon een jongere versie van haar...

'S...Samira?' We rennen huilend naar elkaar toe en knuffelen elkaar stevig. Ik word weg getrokken en de grote poort uitgeduwd. Aan de ene kant ben ik blij om vrij te zijn, maar Samira... Ik zal haar redden uit deze hel. Ze hoort hier niet thuis, no way.

James die lelijke poortwachter geeft me een bontjas en duwt me in de auto. Ik trek snel de bontjas aan en doe mijn gordel om. Ik ga eindelijk weer naar huis, ik denk wel dat ze blij zullen zijn om me weer te zien. Na een uur of 5 te hebben geslapen stopt de auto.

'Succes.' Zegt James, ik stap uit en kijk vol ongeloof naar de villa. Ik ben thuis, ik ben gewoon thuis! Nouja thuis, ik ben eindelijk weer in mijn vakantie gebied. Zal alles weer net als vroeger worden? Zullen ze blij zijn om mij te zien? Hebben ze op me gewacht? Hebben ze naar mij gezocht? Veel vragen gaan door mijn hoofd heen.

Ik loop naar de kant van mijn ouders en klop op de deur. Aangezien er maar 3 auto's voor de deur staan zijn al mijn familieleden al weg. Alleen Jaouad, zijn ouders en mijn ouders zijn er nog. De deur wordt opengemaakt door mijn moeder, haar ogen worden groter als ze mij ziet.

'Yemma ik heb u z...' Voordat ik mijn zin afkan maken voel ik een harde klap tegen mijn slaap aan. Mijn moeder duwt me op de grond en spuugt op me. Mijn bontjas valt en mijn lingerie komt te zien.

'Jij bent mijn dochter niet e kehba, jij bent en schande voor deze mensheid.' Schreeuwt ze luid terwijl ze naar me uithaalt. Achter haar zie ik mijn vader en Souhail mij woedend aankijken. Mijn hart staat stil als ik zie wat ze in hun handen houden.