បញ្ចុកបាយបង

373 26 2
                                        

អានរឿងនឹងយល់អត់ បើអត់ក៍អត់ទៅអត់អីទេ😀

________________________________

   «ឈប់និយាយពាក្យនឹងទៀតឫនៅ» ផនលើកចញ្ចើមឡើងក្រោយពីបានអោយទៅថើបភូវីនជាលើកទៅពីរ

     «ឈប់ហើយ!~~» ភូវីនដង្ហក់ខ្យល់ព្រោះមិញនេះផនថើបគេរៀងយូល្មមម៉ាគេជិតអស់ខ្យល់

     «ល្អ!.....ហៅបងសម្លាញ់មួយមក» ផន
     «ហ្អឹម....បង...បង...សម្លាញ់!»ភូវីនគេនិយាយរៀងបិបឹក ហើយក៍អោនមុខចុះល្បៀបថាអៀនអីចឹងហាស់

     «ថើបបងមួយមកអូនសម្លាញ់!» ផនញញឹមហើយក៍លើកដៃចង្អុលថ្ពាល់គេបញ្ចាក់ថាអោយភូវីនថើបគេកន្លែងនឹង

     «រឿងច្រើនណាស់!» ភូវីនដកដណ្ហើមធំមុននឹងលោទៅថើបថ្ពាល់ផនទាំងបិទភ្នែក

     «យ៉ាងមិចពេញចិត្តហើយឫនៅ?!» ភូវីនសួរទៅកាន់ផនក្រោយពេលដែលខ្លួនបានថើបគេរួច

     «ពេញចិត្តហើយ!» ផន ញញឹមស្រស់តបទៅកាន់ភូវីនវិញ ហើយក៍បើកឡានចេញទៅផ្ទះទៅ

     អ្នកទាំងអស់គ្នាមិញនឹងនាងគីយ៉ានៅនឹងដែរត្រូវអត់ពេលដែលផនគេរត់ចេញមកតាមភូវីននឹង នាងក៍នៅអង្គុយនៅតុម្នាក់ឯងក៍និយាយ

    «ហឹស!...វាល្អជាងយើងកម្រឹតណាបានជាភីផនជ្រើសរើសវា....»
    «ចាំមើលណាភូវីន យើងនឹងយកភីផនមកវិញអោយបាន» គីយ៉ា [ប្រើពាក្យថាយកមកវិញយ៉ាងមិចបានគីយ៉ាបើកាលពីមុខផនមិនមែនជារបស់នាងផងនឹង]

     «អត់ទោសអ្នកនាងសុំជួយគិតលុុយផងណាចា៎!» អ្នកលក់ក៍ដើរមកជិតនាងគីយ៉ាហើយក៍អោនគោរពនាងបន្តិចមុននឹងនិយាយ

     «ហេតុអីខ្ញុំត្រូវចេញលុយនោះ បើខ្ញុំមិនបានញាំផងនឹង!» គីយ៉ា ជ្រួញចញ្ចើមសួរទៅកាន់អ្នកលក់វិញ

    «ព្រោះថាពីរអ្នកដែលអង្គុយញាំនៅតុនេះអំបែងមិញមិនទាន់បានបង់លុយទេចា៎!» អ្នកលក់

     «ខ្ញុំមិនបានយកលុយមកជាប់ខ្លួនទេ» គីយ៉ា
     «អ្នកនាងមានABAទេ» អ្នកលក់
     «មានតែប៉ាគាត់បិតកុងបាត់ហើយ» គីយ៉ានិយាយទាំងខ្មើត [អត់មានលុយអោយគេហើយនៅខ្មើតទៀតហាស់]

     «អរ...ចឹងមានន័យថាគ្មានលុយអោយខ្ញុំទេមែនទេចា៎!» អ្នកលក់
     «ត្រូវហើយមិនចេះមើលទេអីហាស៎ » គីយ៉ាសម្លុតទៅកាន់អ្នកលក់

     «ខ្ចិលឈ្លោះជាមួយនឹងពួកឯងណាស់យើងទៅហើយ» ថាហើយនាងក៍រកដើរចេញទៅតែក៍ត្រូវឃាត់វិញដោយម្ចាស់ហាង

     «អ្នកនាងមិនទាន់អោយលុយខ្ញុំទេ!» អ្នកលក់
     «បើអ្នកនាងគ្មានលុយអោយទេក៍ទៅលៀងចានទៅ» អ្នកលក់បានស្រែកទៅកាន់គីយ៉ាវិញធ្វើអោយអ្នកនៅទីនោះងៀកមកមើលព្រៀតរួចក៍និយាយខ្សិបខ្សៀវគ្នាពីនាង

     «មើលចុះនាងម្នាក់នេះញាំេបស់គេហើយមិនអោយលុយគេហើយថែមទាំងចង់រត់ចេញទៀត»
     «មិនគួណារូបរាងស្អាត់បាទដែរមកញាំអីមិនអោយលុយគេ»
     អ្នកនៅទីនោះនិយាយគ្នាតិចៗទេតែវាក៍លឺដល់តហរជៀកគីយ៉ាធ្វើអោយនាងខឹងនឹងពួកគេជាខ្លាំក៍ស្រែកតបទៅវិញ

     «វាយ៉ាងមិចពួកឯងមិនដែលឃើញមនុស្សទេអីហាស៎!» គីយ៉ា

     យើងទុកអោយនាងនៅលផងចានអោយគេនឹងទៅ យើងទៅមើលគូតួៗយើងវិញ ពេលនេះពួកគេបានមកដល់ផ្ទះវិញហើយ ហើយភូវីនក៍កំពុងតែឈរធ្វើម្ហូបនៅឯចង្ក្រានបានយផងដែរ កំពុងតែឈរសុខផនគេក៍បានដើរមកអោបចង្កេះភូវីនពីក្រោយនឹងបានដាក់មុខទៅលើស្មារបស់ភូវីន

     «ធីរ៉ាក!...ធ្វើម្ហូបអីនឹង» ផន និយាយរួមទាំងញញឹមនឹងសម្លឹងមើលទៅកាន់ម្ហូនដែលភូវីនកំពុងតែធ្វើ

     «មាន់ស្ងោទេដឹង» ភូវីនតបទាំងដៃនៅកាន់វែកឆាបាយនៅឡើយ

     «អៅ៎ ឃើញឆាបាយសោះនឹង» ផន
     «បើឃើញហើយក៍សួរធ្វើអីទៀត » ភូវីន
     «ក៍ចង់សួរនឹងហើយ» ផន
     «បានហើយលេងទៅ » ភូវីន ប្រាប់អោយផបលែងចង្កេះរបស់ខ្លួន មុននឹងដើរយកបាយទៅដាក់ក្នុងចានដែលបានទម្រាបនៅឯតុបាន

     «ខាប់!...ធីរ៉ាក់!» ផន

     «បញ្ចុកបាយបងតិចមក» ផនញញឹមបែបខ្ចីខ្ចូតដាក់ភូវីន ធ្វើអោយភូវីនឯណោះដែលបាញឃើញហើយសឹងតែទះអោយបាក់ធ្មេញទេ ខ្ចូតពេក!!

រឿង Myគូដណ្ដឹងDove le storie prendono vita. Scoprilo ora