Nazende (bxb)

kırk altı

bölümde geçen şarkı, okurken dinlemenizi tavsiye ederim.
————

Kahvaltı masasına oturduğumuzda herkes sanki aramızda böyle bir gerginlik hiç yaşanmamış gibi devam etse de bize sık sık baktıklarını görebiliyordum. Bize gururla bakan babam, sevgiyle izleyen annem dışında kimsenin bakışları umrumda değildi. Abim arada bir etrafa bakınıyor, bakanları görünce kilitleniyordu. Allah bilir arkasından sırf biz barıştık diye neler diyorlardı.

Herkes her zamanki yerinde oturuyordu ama kendi aramızda pek konuşmuyorduk bugün. Bunu da normal görüyordum. Bizim için sessiz bir gündü.

Kahvaltıdan kalktıktan sonra dün ikisine de yaptığım pansumanı yenilemek istediğimde beni azarladıkları için ikisine de kızmıştım. İyiliklerini düşünmek de suçtu!

Odama girdiğimde onlar da babama yardım etmek için çalışma odasına girmişlerdi. Çalışmayı ne olursa olsun bırakmıyorlardı, bu azimden ben de istiyordum gerçekten.

Bir süre sonra sıkıldığım için tam Baran'ı arayacaktım ki kapının önünden gelen seslerle birlikte ikisi de odama girdi.

"Hadi." dedi abim.

Savsak adımlarla gözlerimi ovuşturdum.
"Nereye hadi?"

"Dışarı çıkıyoruz."

"Nereye gideceğiz?" dedim gözlerimi büyülterek.

"Akşam masa kuracağız bahçede, alışveriş yapmaya gidiyoruz." diye açıkladı Baran gözlerime bakarak.

"Yaaa!" Hevesle dolabıma baktım. "Kim olacak?"

"Konaktaki erkekler işte." dedi abim. "Hadi çabuk."

"Tamam Fırat ben beklerim sıkıntı yok sen git diğerleri-"

Abim aniden araya girdi.
"Allah Allah! Yok ya?! Hadi oradan, sen git diğerlerini topla asıl."

"Lan ne alaka?!"

"Ne demek ne alaka amına koyayım? Baran olmuş olman kardeşimin hoşlaştığı lavuk olduğu gerçeğini değiştiriyor mu?"

Kahkaha attığımda ikisi de bana öyle sinirli bir ifadeyle baktılar ki gülmemi kesemedim ama arkamı dönüp öyle güldüm.

"Lavuk mu?"

"Bu saatten sonra böyle kardeşim, işine gelirse."

"Enişte menişte de bari lavuk ne lan?"

"Höst lan ne eniştesi?!"

"Abi başladın yine he." deyip göz devirdim.

"Sus da git giyin hadi."

"Ciddi misin sen şimdi?"

"Sence?"

"Ruh hastası amına koyayım ya..."

Baran söylene söylene gittiğinde ben de abim daha fazla kızmasın diye altıma kot şort, üzerime de beyaz atlet giydim. Atletle dışarı çıkarken bazen biraz tereddüt ediyordum ama estetik göründüğünü düşündüğüm ve tam atlete de benzetemediğim için sıkıntı etmiyordum.

Ayakkabılarımı da değiştirdim.

O sırada abim sigara içiyordu. Cama yürüyüp beline sarıldım.
"Hadi gidelim."

Kolunu omzuma atıp beni kendine çekti. Birlikte aşağıya indik. Araba normal olarak 5 kişilikti ama Saidler de geldiği için biz 6 kişiydik.

"Diğer arabayı alalım mı abi?"

"Lan yok, Karaca benim kucağıma otursun." dedi Bernas arabaya oturmuşken. Kucağına oturabileceğimi göstermek için de dizlerini hafifçe aralamıştı.