Όλα ήταν πανέμορφα και τέλεια. Τόσο όσο ώστε όλοι να φοβούνται να χαλάσουν την ηρεμία αυτών των στιγμών. Ήθελαν να ξεκουραστούν από αυτή την αποστολή, θα μπορούσαν να περιμένουν,αλλά όταν είσαι σε ένα νησί όπως η Ίμπιζα δεν περιμένεις. Όπως έλεγε και ο Πλάτων: μην αφήνεις αυτό που μπορείς να κάνεις σήμερα για αύριο. Η Γιασμίν ήθελε κι αυτή ξεκούραση, αν και δεν το έδειχνε. Η σκληρότητα που έδειχνε σε κάποια πράγματα έκαναν τους ανθρώπους γύρω της να αναρωτιούνται τι συνέβη σε αυτή την κοπέλα. Είναι πραγματικά μια πανέμορφη και γοητευτική καπέλα,αλλά πώς γίνεται να είναι τόσο σκληρή και άκαρδη; Όλοι αναρωτιούνταν τι της συνέβη. Κάποιοι υπέθεταν πως είχε κάποια ερωτική απογοήτευση και άλλοι είχαν ακούσει φήμες για την οικογενειακή κατάσταση της. Μόνο ο Μαξ ήξερε την αλήθεια ή τουλάχιστον όση του επέτρεψε να μάθει: έχασε την οικογένεια της σε ένα τροχαίο ατύχημα, έχασε τα πάντα δεν της έμεινε τίποτα, δεν είχε κανέναν άλλον έτσι έμαθε από πολύ μικρή ηλικία να επιβιώνει.
Το ξενοδοχείο ήταν πανέμορφο. Ήταν ένας τεράστιος ουρανοξύστης γεμάτος παράθυρα. Η είσοδος/έξοδος ήταν μια περιστρεφόμενη πόρτα που συνήθως χρησιμοποιούν στα καζίνο ή σε πολυτελή ξενοδοχεία όπως αυτό. Αρκετός κόσμος μπαινόβγαινε από στο ξενοδοχείο. Η Γιασμίν πλήρωσε τον οδηγό και έσπευσαν στο ξενοδοχείο. Το εσωτερικό ήταν πιο μαγευτικό και κομψό από το εξωτερικό. Όλα ήταν κρυστάλλινα και χρωματιστά: οι τοίχοι ήταν επενδυμένη με οβάλ κόκκινο ύφασμα με άσπρες τουλίπες για σχέδιο, το ταβάνι ήταν ζωγραφισμένο σαν την Cappella Sixtina (=Καπέλα Σιξτίνα) και στην μέση του υπήρχε ένας γυάλινος θόλος που σου επέτρεπε να δεις τον ουρανό. Το ξενοδοχείο τους θύμισε το σπίτι του Παύλο Μποτιτσέλο.
Η Γιασμίν πλησίασε την ρεσεψιόν η οποία ήταν γυάλινη με χρωματιστά φώτα γύρω της. Μία κοπέλα την πλησίασε πίσω από την ρεσεψιόν, ήταν ντυμένη όπως όλο το προσωπικό της ρεσεψιόν με άσπρο πουκάμισο,μαύρο παντελόνι και κόκκινο γιλέκο με ένα χρυσό ταμπελάκι στο δεξί πέτο με το όνομα τους. Το δικό της έγραφε με καλλιτεχνικά γράμματα: Alicia (=Αλίκη), η κοπέλα είχε καστανά μαλλιά και ζεστά καφέ μάτια.
«¿En qué puedo ayudarla, señorita? (=Πώς μπορώ να σας βοηθήσω,δις;)» ρώτησε με γλυκιά, απαλή φωνή
«quisiera 4 habitaciones (=Θα ήθελα 4 δωμάτια)» απάντησε η Γιασμίν
«Maravilloso. ¿Cómo los queremos? (=Υπέροχα. Πώς τα θέλουμε;)» ρώτησε η Alicia
«Una doble y el resto individual. (=Ένα δίκλινο και τα υπόλοιπα μονά)» εξήγησε η Γιασμίν
ВЫ ЧИТАЕТЕ
The Game Of Life: Η αρχή του παιχνιδιού
БоевикΈνα παιχνίδι που θα βάλει σε κίνδυνο πολλές ζωές. Όταν η μεγαλύτερη νονά της νύχτας η "Μαύρος Άγγελος" ή για αυτούς που δεν γνωρίζουν από τον υπόκοσμο Γιασμίν Ζέιβερ δέχεται ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα από τον δολοφόνο του ξαδέρφου της πρέπει να κάνει...
