Όλα γίνονταν πολύ γρήγορα. Δεν τον επιρρέαζε τίποτα. Ένιωθε την αδρεναλίνη μέσα του σαν φωτιά. Όλα τα έκανε με απόλυτη ακρίβεια και σταθερότητα. Δεν ήταν γιατρός, ούτε νοσηλευτής,απλά ήξερε από πρώτες ανάγκες αν και το μελλοντικό του επάγγελμα θα ήταν δικηγόρος.
Ο Μαξ του έφερε τον τσιμπιδάκι και αφού γύρισαν το κορμί της Γιασμίν στο πλάι απολύμανε την πληγή. Πήρε μία βαθιά ανάσα και έμπιξε το τσιμπιδάκι στην πληγή. Αν και αναίσθητη η Γιασμίν έβγαλε έναν αναστεναγμό πόνου. Έπιασε αρκετά γρήγορα την σφαίρα και την τράβηξε έξω. Αφού απολύμανε ξανά την πληγή την επούλωσε με μία αυτοκόλλητη γάζα.
Όταν πια τελείωσε ξεφύσησε. Ήταν ιδρωμένος σαν να είχε σκάψει. Τα χέρια του είχαν αίματα όπως και το πουκάμισο του. Είναι καλά, σκέφτηκε. Όλα πήγαν καλά, θα ζήσει. Είχε ακούσει από ειδήσεις στην τηλεόραση πως αν δεν προλάβει να δράσει κάποιος ειδικός σε μια πληγή από σφαίρα, το θύμα μπορούσε να πεθάνει από αιμορραγία. Εκείνη όμως,είχε σφυγμό και δεν είχε χάσει πολύ αίμα. Όλα ήταν καλά.
Σηκώθηκε από το δάπεδο και έδωσε την βαλίτσα στον Μαξ. Σκούπισε το μέτωπο του και κοίταξε την Άρια που στεκόταν στην αγκαλιά του Μαξ.
«Θα ζήσει μην φοβάσαι»
«Πότε θα ξυπνήσει;»
«Αύριο το πρωί υποθέτω. Για τώρα άσε την να κοιμηθεί, χρειάζεται ξεκούραση έχει χάσει αρκετό αίμα. Αν πονάει το πρωί πάρε με τηλέφωνο γιατί εκείνη δεν θα το κάνει»
«Δεν θα μείνεις;» ρώτησε η Άρια
«Όχι»
«Φίλιππε, μην ακούω ανοησίες. Εδώ θα κοιμηθείς σήμερα. Κοίτα πως είσαι, θα νομίζει κανείς πως έχεις σκοτώσει και εκτός αυτού είναι σχεδόν μεσάνυχτα και είσαι κουρασμένος» αποφάσισε ο Μαξ
«Εντάξει,αλλά μόνο για σήμερα» συμφώνησε
Ο Μαξ χαμογέλασε. Ήταν το λιγότερο που μπορούσε να κάνει, έσωσε το parabatai του. Ο Φίλιππος έβγαλε το πουκάμισο του και ξάπλωσε στην άλλη μεριά του καναπέ.
Το επόμενο πρωί, ο ήλιος την τύφλωσε. Τα βλέφαρα της ήταν βαριά, ένιωθε λες και κοιμόταν σε βράχο. Για λίγο όλα γύρω της ήταν θολά, αλλά γρήγορα όλα έγιναν ξεκάθαρα. Οι μνήμες της από το προηγούμενο βράδυ ήρθαν στην θύμηση της. Ανασήκωσε το σώμα της, ήταν με το φόρεμα της και η πλάτη της δεν πονούσε πολύ. Κοίταξε γύρω της, στην άλλη άκρη του καναπέ κοιμόταν ο Φίλιππος. Είχε σκεπαστεί με το σακάκι του που ήταν γεμάτο αίμα, ήταν σίγουρη πως αυτό το αίμα ανήκε σε εκείνη. Φαινόταν κάθε μυς του κάτω από το λεπτό του δέρμα, ένιωσε τα μάγουλα της να καίνε. Γρήγορα γύρισε το βλέμμα της προς την κουζίνα δεν θα επέτρεπε στον εαυτό της να νιώσει ούτε λίγο γοητευμένη.
Στην κουζίνα ήταν η Άρια και έφτιαχνε καφέ.
أنت تقرأ
The Game Of Life: Η αρχή του παιχνιδιού
حركة (أكشن)Ένα παιχνίδι που θα βάλει σε κίνδυνο πολλές ζωές. Όταν η μεγαλύτερη νονά της νύχτας η "Μαύρος Άγγελος" ή για αυτούς που δεν γνωρίζουν από τον υπόκοσμο Γιασμίν Ζέιβερ δέχεται ένα αναπάντεχο τηλεφώνημα από τον δολοφόνο του ξαδέρφου της πρέπει να κάνει...
