07. Πρώτη κίνηση

9 0 0
                                    

Η ζωή δεν μας τα φέρνει πάντα έτσι όπως τα θέλουμε, είτε γιατί δεν θέλουμε να αποδεχτούμε την μοίρα μας, είτε γιατί δεν ξέρουμε ακόμα την μοίρα μας. Πολλές φορές δεν θέλουμε να αποδεχτούμε πράγματα,όπως το γεγονός ότι δεν μπορούμε να τους σώσουμε όλους ή το ότι δεν μπορούμε να σηκώσουμε όλα τα βάρη μόνοι μας.

Η Άρια δεν ήθελε να αποδεχτεί πως έπρεπε να κάνει στην άκρη ώστε ο δολοφόνος του αδερφού της να βρεθεί. Ήθελε να δει αυτό το κάθαρμα να υποφέρει όπως την έκανε να υποφέρει. Ήξερε πως η Γιασμίν την έκανε πέρα από την αποστολή επειδή δεν θα σκεφτόταν σωστά. Την εκνεύριζε όταν είχε δίκιο για πράγματα που δεν είναι σωστά. Σε τέτοιες περιστάσεις έλεγε: Τα συναισθήματα θολώνουν την κρίση σου. Η Άρια φυσικά και δεν συμφωνούσε με αυτό. Χωρίς συναισθήματα πως θα μπορούσε να αγαπήσει,να ερωτευτεί,να θρηνήσει; Δεν μπορούσε να βρει το σκεπτικό της Γιασμίν.
Την αποχαιρέτησαν και την είδαν να χάνετε στους διαδρόμους του αεροδρομίου. Ο Μαξ ένιωσε ασφάλεια όταν την είδε να περνά δίπλα από τους security. Ήταν ασφαλής, μόνο αυτό ήθελε.

Η Γιασμίν έβαλε το κλειδί στην θύρα και λίγα λεπτά αργότερα βγήκαν ξανά στους δρόμους. Ο αέρας ήταν πιο δυνατός από πριν ένιωθες πόνο όταν σε ακουμπούσε. Ίσως να έφτεγε το γεγονός ότι η Γιασμίν πήγαινε με 220. Ήταν περίεργο το γεγονός ότι ήταν μόνο ένα κλασικό αμάξι πόλης και πήγαινε τόσο γρήγορα.

Η Γιασμίν έστριψε το τιμόνι απότομα και μπήκαν μέσα σε ένα γκαράζ αμαξιών. Ήταν ένα τεράστιο κτήριο με 3 ορόφους που έγραφε με μεγάλα γράμματα: Φιλ Κίρμπι. Η Γιασμίν στάθμευσε το αμάξι μέσα στο γκαράζ. Υπήρχαν κι άλλα αμάξια σταθμευμένα μέσα στο κτήριο. Εκείνη άνοιξε την πόρτα της και κατέβηκε από το αμάξι το ίδιο έκαναν και οι υπόλοιποι. Πριν προλάβει να κάνει ένα βήμα, ένας κοντός, παχουλός μεσήλικας ντυμένος με μια κόκκινη σαρλοπέτα που πάνω έγραφε το όνομα του μαγαζιού κατέβηκε τα σκαλιά από τον πάνω όροφο.

«Άλτ!» φώναξε ο άνδρας και όλοι έμειναν ακίνητοι εκτός από την Γιασμίν που έβγαλε ένα πιστόλι και στόχευε τον άνδρα

«Ωραία ομάδα έχεις Μαύρε Άγγελε, πολύ θαρραλέα» γέλασε ο άνδρας

«Ω, θεέ μου. Φιλ, τι κάνεις;» ρώτησε η Γιασμίν αφού έβαλε το πιστόλι πίσω στην εσωτερική θήκη του παντελονιού της

«Καλά είμαι μικρή, πες μου τι χρειάζεσαι και θα το έχεις»

«Αρχικά θέλω να φτιάξεις το αμάξι και θέλω 3 αμάξια»

The Game Of Life: Η αρχή του παιχνιδιούWhere stories live. Discover now