Czymże byłoby "Evviva l'arte" bez jakiegokolwiek odbiorcy?
Przecież to wy jesteście siłą wyborcy.
Evviva l'arte, niech nam żyje sztuka,
Ale czymże jest sztuka, skoro nikt jej nie słucha?
To wy, słuchacze, czytelnicy, ludzie – wy wybieracie sztukę;
Ona sama jest jak nicość, a nie coś, co daje jakąkolwiek naukę.
Evviva l'arte, niech nam żyje sztuka,
Ale przecież ona wam do drzwi nie zapuka.
Wiedzcie, że to my wszyscy, my tworzymy tę sztukę,
Przez co czasami wpychamy ją w nicości lukę.
Tak, sztuka powinna być czymś pięknym, czymś, co daje przemyślenie,
Ale sztuka jest jak odbicie tym, co lud chce na scenie.
Jeśli lud chce poważnych aktorów na scenie,
To ich zawsze dostanie, na własne życzenie.
Jeśli każdy chce klaunów, żeby po scenie hasali,
Cóż wy to dostaniecie i będziecie im przyklaskiwali.
Evviva l'arte, niech nam żyje sztuka aż do końca świata,
Nie przez kilka, kilkadziesiąt, ale przez setki, tysiące na lata.
Sztuka jest odbiciem naszego społeczeństwa,
A czasami też jego męczeństwa.
Evviva l'arte, ja dziękuję każdemu z was,
Temu, kto spędził z moją sztuką jakiś, że czas.
YOU ARE READING
Terapia Umarłego Poety
PoetryKiedyś nie było, terapii wylewaliśmy swoje chwile radości i momenty smutku na papier. Nie chodziliśmy na nie pewnie dlatego, ponieważ ich po prostu nie było. Jedyne co mogliśmy zrobić to chwycić za kartkę oraz pióro, które ze sobą mieliśmy. Nie byli...
