Konağa vardığımda babamların benden önce geldiğini gördüm. Abim kapının önünde Baran'la sigara içerken bir şey izleyip gülüyorlardı. Arabayı park edip yanlarına oturdum. Sırtımı yorgunlukla duvara yasladım.

"Hoş geldin." dedi Baran yüzünde geniş bir gülümsemeyle.

"Hoş buldum."

Abim beklemediğim bir anda bana sımsıkı sarıldı.
"Ulan rüyamda Yusuf'la evlenmiştin. Allah çarpsın öyle gerçekçiydi ki bugün az kalsın Yusuf'u dövecektim."

"Göreceğin rüyayı sikerim senin." diye çıkıştı Baran birden.

Abim şaşırıp ona döndü.
"Rüya işte oğlum. Ama gerçek gibiydi. Dellenecektim az kalsın."

"Anca rüyanda olur zaten amına koyayım."

Baran söylenmeye devam ettiğinde abim anlayamadığından kaşlarını çattı. Umursamamayı seçmişti.

"Karaca Allah için bir süre daha evlenme. Oğlum ev çok boş kalıyordu lan. Çok kötü hissettim. Ben senin evlenmene hiç hazır değilim."

"Ya ben evleneceğim evleneceksem de sana ne oluyor?" dedim gülerek.

Yusuf kısmının üstüne iyi veya kötü herhangi bir yorumumun Baran'a batacağını biliyordum bu yüzden bir şey dememeyi seçmiştim.

"Öyle deme. Çok kötüydü." deyip alt dudağını ısırdı ve başını sağa sola salladı.

Beline sarıldım. Baran, abimin söylediği şey yüzünden gerilmişken uzanıp elimi tuttu. Normalde abimin yanında eskisi gibi bile temas etmezdik ama sinirlenmiş olmalıydı.

Biraz sohbet ettikten sonra iş yerinden bahsetmeye başladım.

"Bugün birisiyle tanıştım."

"Kim?" dedi ikisi de aynı anda. Sesleri meraktan çok hesap sorar gibiydi.

"İş yerinden. Tufan diye bir çocuk. O da benim gibi stajyer."

"Allah Allah bana niye söylemedin?" dedi Baran kaşlarını çatarak.

"Eve gelince anlatacaktım."

"Bana niye söylemedin?" dedi abim tek kaşını kaldırıp sırıtarak.

Abime döndüm.
"Sana niye söyleyeyim?"

Kaşlarını çattı.
"Ne alaka amına koyayım Baran'a söylüyorsun da bana niye söylemiyorsun ben de abin değil miyim?"

Pot kırmış gibi hissederek Baran'a göz ucuyla baktığımda çenesinin stresle kasıldığını gördüm.

"Ya o anlamda değil, sen her şeye kızıyorsun ya."

"Sanki Baran'ın benden bir farkı var. Hayır Baran demek ben demek zaten ona söylemende sıkıntı yok da ben orospu çocuğu muyum?"

"E sen de bana söylemediklerini ona söylüyorsun."

"Lan benim hayatımda olay mı oluyor sanki? Dümdüz iş ev ben sana ne diyebilirim."

"Sanki ben her gün bir şey yaşıyorum. Niye alındın anlamadım."

"Yav alınmadım. Şakasına çıkışayım dedim sen niye bu kadar sert tepki verdin?"

"Susun lan yeter Allah Allah. Başım ağrıdı, uzatmayın." diye araya girdi Baran.

Ona içimden epey teşekkür ediyordum.

Abim bana bakıp önüne döndü.

"Bugün Songüller bize gelecek."

Nazende (bxb)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin