Koparılmış Kalpler (+18)

Kelimelerin Sırrı 33.Bölüm

"Kusura bakmayın amirim, olaylardan yeni haberim oldu. Saatlerdir aşağıda tamirat işleriyle uğraşıyorum."

"Yani apartmanda neler olup bittiğini bilmiyorsunuz?"

Adam görevini yerine getiremediğini sorguladığımı düşünüp korkuyla konuşmaya başladı.

"Eşim bunu haber vermek için aramış muhtemelen ama aşağıda telefon pek çekmiyor, duymamışım." diyerek başını kaşıdığında kaşlarımı çattım. Hamile karısı adamı birkaç kez arıyor ama o telefonu duymuyor. Bu ne vurdumduymazlık! Yaşanılanlar karısının başına gelse hâlâ böyle umursamaz olur muydu acaba diye düşünürken kendini suçlu hissedip hemen savunmaya geçti.

"Hem amirim bu apartmanda bunca senedir çalışıyorum, hiç böyle bir olay yaşanmadı inanın. Hâlâ şoktayım, kim niye böyle bir şey yapar? Koca apartman sonuçta, burada tek ben yaşamıyorum ki, nasıl o herifi yakalayamadılar? Bir güvenlik olmadığım kaldı şu apartmanda. Zaten tek başıma tüm görevlerimi yerine getirmek zor, bir de üzerine böyle acil tamirat işleri çıkınca apartmana kim girmiş, kim çıkmış ne olup bitmiş yetişemiyorum haliyle. Ne yazık ki yöneticimiz de bu gibi işler için tamirciye ya da güvenlik görevlisine para vermek istemiyor haliyle bana kalıyor."

"Anladım Hasan bey, ben bunun için gelmemiştim zaten. Sizin görev ve sorumluluklarınız umurumda değil. Tek istediğim kamera kayıtlarına ulaşmak. Apartman sakinleri kamera kayıtlarına sizin aracılığınızla ulaşacağımı söyledi."

Adam derin bir nefes verip koltuğa oturdu. O oturunca eşi de çaktırmadan odadan çıkmış ve gitmişti.

"Ah, kamera kayıtları için bir bilgisayar ayarladılar. Görüntüler ona kaydediliyormuş. Nasıl kullanıldığını defalarca gösterdiler ama ben pek beceremedim. Sadece anlık görüntülere bakabiliyorum."

"O bilgisayara ulaşırsak eminim biz çözebiliriz."

"Tabii, hemen getireyim." diyerek kalktı ve üç beş dakika geçmeden elinde kalınca bir dizüstü bilgisayarla çıkageldi.

"İşte, herhangi bir şifresi yok. Açar açmaz görüntüler oynuyor zaten ama dediğim gibi kayıtlar nerede tutuluyor bilmiyorum."

Bilgisayarı alıp teşekkür ettim ve oradan ayrıldım. Binadan çıkarken ruhum sıkılıyordu adeta. Aklım şu anki davadan kopmuş Pınar'ıma kaymıştı. Endişeliydim ve korkuyordum. Zamanında ona ulaşamamaktan korkuyordum.

İç çekerek Burhan'ı aradım. Hemen açtı.

"Bir gelişme var mı?" dediğimde ufak bir sessizlik oldu.

"Havalandırma da kimyasal izlerine rastladık. İnceleme sonuçları geldi. Binadakileri nasıl uyuttuğu kesinleşti. Güvenlik görevlisi de sorguya alındı. Doktorun yüzünü görmüş. Eşleşme sağladık. Oktay olduğuna emin görünüyordu. Herif yüzünü gizleme gereğinde bile bulunmamış."

''Çünkü ölmediğini, bizi nasıl oyuna getirdiğini ispatlamak istiyor şerefsiz!"

"Evet sanırım. Fakat nereye gittiğini bulamıyoruz. Polat amir basın toplantısı düzenleyecek. Oktay'ın resmi ekranlarda gösterilecek. Belki görüp ihbar eden olur diye."

"Harika, tek umudumuz vatandaşlar yani! Biz ne yapabiliyoruz, oturup masa başında ihbar beklemek dışında yani?"

"Valla pek bir şey yapamıyoruz. Doktorun eski adresine bir ekip yolladık gözetleme için ama oraya döneceğini sanmıyorum. Yeni bir kimliği olmalı, bunca zaman saklanabildiyse bunu isimsiz yaşayarak yapamaz. En azından bir banka hesabı olmalı. Eski hesabından herhangi bir para transferi ya da yüklü bir miktar para çekilmemiş. Bir yardımcısı olduğuna eminiz ama kim olduğunu bulamıyoruz."