Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Ben sana feci aşığım."
****
'Hayat neticelendirilmemiş sonlarla doludur.' demişti biri.
Sonunda! Deriz ya hani.. Sonunda bitti, işte bitti, nihayet! deriz ya.. fakat aslında hiçbir son tam olarak bir son olmaz hep bir başlangıca gebedir. Her sonun ardından bir doğum gelir, bir yenilik alır konar göğsüne, sinen o dava derdinden bir türlü kurtulamaz. Yeni bir savaş başlar adeta içinde, velut olaylar silsilesine bir adet daha eklenmiştir oysa..
İşte tam o filizlenişin elini eteğini tutuyorduk şu an. Bir olay daha nihayetlenmişti, şükür. Ama bitmiş sayılmazdı. Sadece ilmeğin ucu artık bizim elimizdeydi. O ipi tutup hafif bir çekim gücüyle sökmek artık bizim elimizdeydi. Bu sebeple şu an her şey bitmiş sayılmazdı. Fakat canımız iyiydi, canımız güvendeydi.
Bu adam zekiydi. Zekasına hayrandım.
Saçlarımdaki masum öpücük ve zafer kazanmışlık hissiyle omuzlarımdan tutup beni sıkı sıkı sarmıştı. Dudaklarımdan gülümseme firar ederken ellerimi yakasına yaslayıp boynuna bir öpücük de ben kondurmuştum. Bu hareketim Ammar'ı yutkundurmuş ve şaşırtmıştı ama fazla duraksamadan bu sıkıştığımız yerden çıkmalıydık.
İlk önce o çıktı ardından ben de onu takip edip peşinden yürüdüm. Meydana çıkar çıkmaz harabe ortamı gözümüze ilişti. Ortalık savaş meydanına dönmüştü. Anastasia dahil hepsi yerde bir böcek gibi yatıyordu. Evet baskını bizim ekip yapmıştı ve herbirini şu an teker teker kilitlemiş ve paket olmaya hazır hale getirmişlerdi. Gözlerim Yağız'ı bulduğunda minnettar bir bakış sundum. Tam zamanında gelmişlerdi. Hem de fazla zamanında..
Leyla yanımda bittiğinde elini omzuma yaslayıp okşadı. Dudaklarımı birbirine bastırıp gülümseyerek Leyla'dan güç aldım. Destek ekipten polisler gelip hepsini tek tek çekiştirerek götürüyordu. Gözümün önünde hepsi suçunu kabullenmiş koyun gibiydiler.
Gözlerim Ammar'a değdiğinde tek dizini yere yaslayarak Korkut'un önünde eğilmiş gözleri Korkut'un gözlerini delip geçerek beynini kıskıvrak yakalarken, yüzü kaskatı kesilmişti. Dudaklarını araladı.
"Oyunumuz yarım kaldı Korkut." Sonra bir psikopat gibi dudağının kenarı kıvrıldı Ammar'ın. Korkutucu görünüyordu. Yutkundum.
"Bir el daha atalım mı ne dersin?" Korkut'un gözlerinde nefretten başka hiçbir şey yoktu. Ağzını açsa tek bir söz söyleyemezdi. Aralarındaki savaşta böylece başlamadan bitmişti.
"Götürün şunu." Korkut'un omzuna ayağıyla baskı uygulayıp kafasını yere çarpmasını sağlarken ayağa kalkmıştı. Girip çıkan polisler Korkut'u da yaka paça yakalayıp dışarı çıkardılar.
Birden ışıkların yanmasıyla hepsi elindeki feneri söndürdü. Ammar ve Yağız açık olan kasanın önünde içeriyi inceliyordu. Olay yeri ekipleri içeri girdiğinde incelemeleri başlayan çalışanlara engel olmamak için ortada durmak istemedim. Kasanın kalın çelik kapısına yürüyüp Ammar'ın hemen arkasında durdum. Diğer ekip üyeleri de kasanın etrafında toplanmıştı. Yağız başını eğip kasanın içine girdi. Bir oda büyüklüğündeki kasa hepimizi içine alabilirdi. Ki öyle de oldu. Hepimiz tek tek içine girdik. Duvarlar çelik kaplamaydı ve yerlerse bembeyaz.
