ជំពប់ស្នេហ៍ភរិយាសម្អប់🔥

លង់ស្នេហ៍ភរិយាសម្អប់២៩

ថ្មិចបើកៗរហូតផុតមួយសប្តាហ៍ តាំងពីថ្ងៃនោះមកអុនសុកក៏លែងទៅមើលរាងក្រាស់ដោយសារគេមិនអាចអង្គុយមើលមនុស្សដែលគេស្រលាញ់ឈឺចាប់នោះទេដូច្នេះហើយរាងតូចជាអ្នកមើលថែយុនហ្គីបន្តរហូតដល់នាយអាចងើបឈរបានវិញដូចដើម។
នៅសប្តាហ៍បន្ទាប់វត្តមានរាងក្រាស់ក៏ចូលមកធ្វើការវិញ
បុគ្គលឹកមានកម្លាំងធ្វើការព្រឹសមិនខ្ជិលច្រអុសដូចកាលមុនៗនោះទេ!ម្នាក់ៗធ្វើការញាប់ដៃញាប់ជើងក៏ព្រោះខ្លាចត្រូវមាត់យុនហ្គីស្តីបន្ទោសដេញចេញក៏អាចថាបានចំណែកឯសូអីនវិញក៏តុបតែងខ្លួនលិចលើលិចក្រោមចូលក្រុមហ៊ុនដាច់គេដោយដឹងថាយុនហ្គីនិងមិនហ៊ានស្តីដាក់នាងឡើយ
តុក..ៗ

<លោកអគនាយក>គ្រាន់តែបើកទ្វារចូលមកភ្លាមនាងតូចក៏ចូលមកអង្គុយលើភ្លៅមាំនាយធ្វើឲ្យរាងក្រាស់មិនពេញចិត្តរួចសួរទៅនាង

< សូអីន ម៉េចក៏មិនទៅធ្វើការមកធ្វើអីទីនេះទៀតហើយ!? >នាយនិយាយទាំងធុញទ្រាន់រហូតធ្វើឱ្យងនាងល្អតូចចិត្តរលីងរលោងទឹកភ្នែក

< ស្អប់ខ្ញុំមែនទេហ្អឺកធុញទ្រាន់ហើយហ្អេះ?>សូអីននិយាយទាំងពេបមាត់នាំឱ្យយុនហ្គីក្រពល់មុខនិយាយលួងនាងវិញយ៉ាងប្រញាប់

< មិនមែនបែបនិងទេសូអីន នេះជាម៉ោងធ្វើការមិនមែនម៉ោងសម្រាក់ទេណា>ឃើញនាងមុខក្រញ៉ូវរាងក្រាស់ក៏ទាញនាងមលួង

<ឈប់ខឹងក៏បានតែលោកត្រូវនាំសូអីនទៅផ្ទះហូបបាយនៅទីនោះokទេ>សូអីន

<ក៏តាមចិត្ត>ដោយខ្ជិលប្រកែកនាយក៏ព្រមតាមនាងទៅ

<យេ! ស្រលាញ់លោកជាងគេ>សូអីនបានគេផ្គាប់ចិត្តបែបនេះរិតតែអតោងកគេទាំងញញឹមស្ញេញ
ផុតម៉ោងធ្វើការរាងក្រាស់ក៏នាំនាងមកតាមការសន្យាសូអីនដើរអោបដៃនាយចូលមកក្នុងរាងក្រាស់ឈានជើងដើរមកក៏ឮនាយតូចក្អួតចង្អោរមានអ្នកបំរើជួយរិតខ្នងឱ្យឃើញបែបនេះនាយក៏ប្រញាប់ទៅរកគេឯសូអីនវិញនៅតែតោងដៃនាយជាប់មិនប្រលែងសោះ

< កើតអី?? មួយរយ:នេះឃើញតែក្អូតចេញកូនមែនទេ>យុនហ្គីដើរមកសួររាងតូចទាំងជ្រែងហោប៉ាវខោរាងតូចវិញឡើងហួសចិត្ត