"Niye Yağız..."dedim çaresizce gözlerine bakarken.
"Sokaktan geçen biri benim ağladığımı görse yardım eder Sen niye yapmıyorsun bunu?Niye benden kendini esirgiyorsun"dedim kollarımı ondan çekmeye çalışırken.
"Niye benden sevgini esirgiyorsun?"dedim...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
Elanın kıyafeti
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
Sadece iki kizcemin kiyafetlerini koyayim erkek karakterlerimizi siz hayal edinnn
"Prens prensesi öptü ve masal yeni başladı"
Sonunda kendime gelip kapıyı sertçe yüzüne kapattım.
Pis yalancı.
Yalancı pislik.
Yine oynuyordu benimle. Yine benimle oynayacaktı biliyordum. Göz göre göre canımın yanmasına izin vermezdim.
Kıyafetim kolu ile öptüğü yeri sertçe silmeye başladım. O kadar sert siliyordum ki yanağım tahriş olmuş acıyordu. Kesinlikle kızarmıştı.
Odayı deli gibi baştan sona dolanırken kapı açıldı. İçeri giren Yadeydi. Yüzünde ise milli bir gülüş vardı.
Allah'ım nolur görmemiş olsun...
"Demek ateşi söndürmek yerine kendini de çevrendekileride ateşe atmayı seçmişsin ha?"
Direk cevap verdim. Yıllar önce olan duyguları şimdi hatırlayıp kendimi bitirmek istemiyordum. Tamam seviyordum. Ama benim sevdiğim Yağız bu Yağız değildi. 18 yaşındaki Yağızdı...
"Ne gördün bilmiyorum Yade ama sandığın gibi değil"
"Neymiş o zaman?"
"İçkinin etkisinde hâlâ kesin. Ben biliyorum. Yoksa gelip bana böyle diyemez. Niye desin ki? değil mi Yade? Niye öyle birşey desin yoksa?"
En samimisinden güldü ve konuştu.
"Ben Yağızı hiçbir zaman böyle görmemiştim. Ne yaptıysan iyi yapmışsın"dedi. Yanıma yaklaştı ve kulağıma eğildi"Biraz süründür de bizde görelim"dediğinde ister istemez güldüm. Ama gülüşümü bozdum hemen.
