Prius Scott Doncic

Chapter 18

BINUKSAN ni Prius ang mata at naningkit dahil sa liwanag na tumatama sa mukha niya.

He groaned and stretched his arm to reach for the remote. Gamit iyon ay sinara niya ang remote-controlled na kurtina. Then he glances at the clock.

Seven...

Maaga pa at parang ayaw niyang tumayo. It feels like he's in the best place right now. Warm and comfortable.

Bahagya siyang nangiti saka tinignan si Pria na nasa dibdib niya at tulog. Binaling niya tingin sa kabila at leeg ni Sunrise ang makikita niya. Tulog din ang dalaga, with one of her arms trapping him by the neck, and one of her legs resting on his abdomen.

Gusto niyang matawa. Mukhang lagi siyang kinukulong ng dalawa. Buti na lang at tinaasan niya ang aircon bago siya natulog kagabi nang tinulugan na naman siya ng dalawa habang nanonod sila ng Garfield. Hindi na nila natapos-tapos ni Sunrise ang movie na iyon dahil lagi na lang siya nito tinutulugan.

Prius took a sly deep breath and glanced at Sunrise's arm over his neck. Gumalaw siya at hindi niya mapigilang halikan ang braso nito bago niya iyon marahang tinanggal. Sinunod niya ang binti nito saka siya maingat na tumayo matapos ilagay si Pria sa tabi ng dalaga sa parteng ulo nito.

He fixed Sunrise's cover so she wouldn't get cold. Hininaan niya narin ang aircon saka siya bumaba para gumawa ng breakfast. Katatapos niya lang nang marinig niya ang pagbaba ng dalaga.

"Good morning, my Sunrise in the morning." Bati niya nang lumitaw ito sa hapag.

Pinaraan niya ang tingin sa kabuuan nito at hindi niya maiwasan ang mapalunok. She has not changed her clothes yet, but even if she does, he doubts it'll make any difference. She will still look lovely like her name.

"Morning," she replied, sleepy. "I'm sorry, hindi ako nagising ng mas maaga para ako ang naghanda ng breakfast."

"No worries." Hinila niya ang isang upuan. "Come, sit. Let's have breakfast."

"Thank you," she murmured.

Dahil sa mukhang inaantok pa ito ay tahimik ang dalaga. Kaya hinayaan niya na ito. Matapos nilang kumain ay ito ang nagpresitang maghugas at mag-ayos ng kusina.

Siya naman ay umakyat para mag-ayos upang pumasok sa trabaho. Meron din siyang pupuntahan ngayon araw na importante.

"I'm leaving." Paalam niya kay Sunrise na naabutan niyang nakatayo sa harap ng glass wall at nakatanaw sa labas. "You okay?" he asked, standing beside her suppressing himself to do something that would creep her. 

Like... Wrapping her into a tight embrace. 

Nakangiti itong bumaling sa kanya at tumango. "Oo. Ingat ka sa trabaho."

"Thanks. Ikaw, ano balak mo ngayon araw?"

"Same. Find a job."

"Where?"

"Around here. I'll try to apply for janitress today. May nakita ako eh. Malaki ang sahod."

Bigla ay may umusbong na inis sa kanya. "You can try at my restaurant," he said with a frown.

"Salamat Prius, pero hindi na."

He roughly blows a loud breath and turns around. "Whatever suits you," he replied, walking towards the door to leave.

Susundan sana siya nito tulad ng lagi nitong ginagawa na hanggang sa pintuan ay hinahatid siya nang nilingon niya ito ng may matalas na tingin.

"Don't even try to touch the door with those clothes Sunrise."