Sailing Back Into Your Arms

Chapter 15

He chuckled sexily that made my heart leapt. He then pinched my nose. "Sorry, hindi kasi ako updated."

Baliw talaga. Naiiyak ako sa humor niya teh. Natawa ako kahit na wala namang nakakatawa.

Natatawa ko siyang inirapan.

"Hop in." he opened the shotgun seat. Pumasok naman ako. He then slipped himself inside and close the door.

The engine roared in life at pinaharurot iyon.

"Saan ba tayo magdedate?" curious kong tanong.

Sumulyap siya sa akin. "Secret nga." he smirked and winked at me faithfully.

Hindi naman na ako nangulit pang magtanong dahil wala talaga siyang balak sabihin sa akin.

Nangunot ang noo ko nang matantong pamilyar na daan ang tinatahak namin.

"Sa Villa Hotel?" gulantang ko. Huminto ang sasakyan nito hindi kalayuan sa mismong hotel namin.

Taka ko siyang binalingan. I mean, wala namang masama kung dito kami magdedate pero kasi nandito si Dad! Shocks! Makikita niya kung gaano kalandi ang nag-iisang niyang anak.

Juskoooo! Pwede naman siguro sa iba na lang? Kilala ako ng mga crew dito kaya malamang malalaman talaga ni Dad na nandito ako lalo pa't hindi naman ako madalas dito sa Hotel kaya syempre sasabihin nila iyon sa Dad ko.

Tumawa si Aris sa nakitang reaksyon mula sa akin. "Malalaman mo mamaya." bumaba ito at pinagbuksan ako ng pinto.

Hinayaan kong iwanan ang mga gamit ko sa kotse nito.

He slid his fingers with mine and let our hands intertwined. Another electrifying feeling filled me.

The foreign feeling sent shivers down my spine.

I smiled while staring at our intertwined fingers. Naglakad kami sa dalampasigan.

Hindi naman gano'n karami ang naliligo sa beach, probably because it's not yet summer kaya wala namang masyadong turista.

May maliit na bangka ang naghihintay sa amin hindi kalayuan. Tahimik namin tinahak ang gawi na iyon.

Hinipan ng panghapong hangin ang buhok ko. The orange sun started to set.

"Mang Santino." si Aris sa taong nakasakay kanina sa bangka. Nakalapit na ito sa amin.

"Marunong ka namang magpaandar niyan Aris kaya hindi ko na kayo guguluhin." magalang na saad ni Mang Santino. He's in his med 40's I guess.

"Magandang hapon po, ma'am Zhari." baling nito sa akin. Hindi ko man siya kilala ay ngumiti pa rin ako.

"Naku, Zhari na lang po. Maganda hapon rin ho sa inyo."

I turned my gaze to Aris who's now staring at me intensely. Nagpaalam na si Mang Santino sa amin pero ang titigan namin ni Aris ay hindi man lang naputol.

I smiled at him pero kalaunan ay nawala iyon. I looked at him, amazed, at how the setting sun reflected beautifully in his eyes.

Umawang ang labi ko sa ganda ng kaniyang mga mata. Just my favorite view and favorite person...

Ang naghahalong kulay kahel at pula ng papalubog na araw ay nasa mga mata nito.

"Hey, you okay?" he looked at me with concern eyes.

Dahan-dahan akong tumango. "Y-yeah..."

Tinulungan niya akong makasakay sa bangka. Sumunod din siya pagkatapos. Ngayon ko lang din na-realize na nakauniporme pa pala ako!

Nakanguso ko siyang binalingan. "Hindi man lang ako nakapagpalit ng damit."

He laughed. "Nah... Hindi naman na kailangan."

Lumapit siya sa makina kung saan pinapaandar ang bangka.

"Turuan mo 'ko kung paano 'yan pinapaandar." nakangiting sambit ko at lumapit sa kaniya.

Umigting ang panga nito. "Demonstration lang muna. Sa susunod, ikaw na talaga ang magpapaandar."

Mas lalo lang humaba ang nguso ko. "Sa tingin mo may susunod pa?"

Matalim niya akong tinitigan. "Bakit? Sa tingin mo wala ng kasunod?"

Tumunog ang makina at nagsimula ng umandar ang bangka.

"Paano ka nga pala natuto niyan?" I asked back, not answering his question.

"Kay Mang Santino." he answered habang matalim pa rin akong tinitingnan.

Naupo ako sa kabilang side nang umaandar na ang bangka. Tahimik lang kami ni Aris dahil hindi rin naman kami magkakarinigan dahil sa lakas ng tunog ng makina.

Nakatitig lang ako sa dagat na may repleksyon din ng papalubog na araw.

The engine stop roaring. Tumigil kami sa islang hindi pamilyar sa akin.

Nahagip ng mga mata ko ang munting kubo sa hindi kalayuan.

Kumabog ang dibdib ko nang hinawakan ako ni Aris sa baywang at inalalayang makababa ng bangka. Nagkakatitigan kami.

"T-thank y-you." utal-utal kong saad.

Stepping onto the sand, my eyes widened in awe. Pink sand! My feet sank into the soft, rosy-hued beach beneath me.

Gulat kong binalingan si Aris. "OMG! Magkaibang-magkaiba ang buhangin dito sa Villa Hotel."

I bent down my knees and filled my hands with the pink sand.

"You like it here?" lumuhod din si Aris sa harapan ko.

I stared at him. "Oo. Sobra."

He smiled genuinely and kissed me on the cheek. Nagulat ako roon. That was just a peck pero iba pa rin ang epekto nito sa akin.

Nilahad niya ang kaniyang malapad at magaspang na kamay. Tinaggap ko iyon.

Tinungo namin ang kubong gawa sa kawayan. Ang iilang puno ng niyog ay sumasabay sa indayog ng hangin.

Pinapasok niya ako sa loob, only to see petals of red roses everywhere. The floor was strewn with red rose petals, captivating my gaze. As I looked around, I spotted a table laden with tempting dishes, while large lettering hung proudly in the center.

My eyes widened.

It says there, "Will you be my girlfriend, Zharia Amore?"

With teary eyes, I turned to Aris. His brooding eyes bore into me, clenching his jaw tightly.

"Be my girlfriend, Zhari." he said huskily that made my knees buckled.

Lumapit ito sa akin na namumungay ang mga mata.

My lips crept a smile. I nodded. " It's a yes!"