Sailing Back Into Your Arms

Chapter 16

Chapter 16

Medyo madilim na ang paligid at kakatapos lang din naming kumain. Nakaupo kami ngayon sa kulay Rosas na buhangin, hindi kalayuan sa kawayang kubo. May ilaw namang nakasabit sa labas kaya kahit papaano may nagsisilbing liwanag sa madilim na paligid.

Marahan ang hampas ng alon at marahas naman ang ihip ng hangin.

Nakatungkod ang paanan ko, nakapulupot ang mga kamay sa tuhod habang nakasandal sa matigas at matitipunong dibdib ni Aris.

He's sitting behind me. Nakapulupot din ang braso nito sa akin.

"Is this yours?" I asked, pertaining to this private island.

"Kind of." tugon nito. My forehead creased.

"What do you mean by that?"

"Lolo ko ang nagmamay-ari nito noon. Binigay niya lang sa amin ng kapatid ko." he pointed out. His voice vibrated.

He leaned closer to me at ipinatong ang baba sa kanang balikat ko. I can smell his minty breath. He swiftly titled his head at pinatakan ng halik ang gilid ng aking labi.

I felt my stomach dropped and heat spread through me. Kumabog ng pagkalakas-lakas ang dibdib ko.

"Can I ask you a question?" he said. tumitig ito ng pagilid sa akin.

Hindi naman ako makatingin sa kaniya kaya nanatiling nasa madilim na dagat ang paningin ko.

"S-sure. What is it?" I said, stuttering.

"Ilang taon mo gustong——" namimilog ang mga mata ko siyang hinarap. I cut him off.

"Hindi pa ako handang magkaanak! You know... We can make babies when the time is right at kung kailan handa na talaga ako..."

Naramdaman kong umakyat ang lahat ng dugo ko sa ulo. Malamang namumula na ako na parang kamatis dito punyeta. Gosh! Bakit ko pa kasi 'yon sinabi?! Nakakahiya.

Sarap mong batukan ng kaldero, Zhari.

He chuckled sexily. His grin was wicked. "I'm talking about marriage, not babies, baby."

Hinampas ko siya ng pagkalakas-lakas. My brows met.

"Hindi mo kasi klinaro!" paninisi ko.

The sinful sparkle in his eyes aimed directly at me. "Hindi mo 'ko pinatapos magsalita." natatawa nitong ani.

"Well, hindi ko rin alam... Siguro kung kailan sigurado na ako sa taong 'yon." I said, answering his question.

I saw how his brows furrowed. Matalim niya akong tinitigan. "And that person is me. Just me." Pumungay ang mga mata nito matapos. "Don't worry, I'm willing to wait."

My breathing hitched. I hold my breath and stared at him. Seryoso itong nakatingin sa akin.

Ilang oras kaming naglagi doon hanggang sa napagpasiyahan na naming bumalik. Nasabi ko na rin sa kaniya na may pupuntahan kaming magkakaibigan para i-celebrate ang birthday ni Jasper.

"Gusto mong sumama?" suhestiyon ko. Ngumuso ito. "Sabi mo kayo lang tatlo tapos isasama mo 'ko."

"Pwede naman e."

Ginulo niya ang buhok ko, natatawa.

"Ayos lang. May gagawin din naman ako. Just enjoy the night." nasa harapan na kami ng mansion. "Don't drink too much, okay?"

Humaba ang nguso ko sa sinabi nito. Paanong hindi ako mapapainom ng too much neto, e may laro kami! Juskooo naman teh.

Tumango na lamang ako. He hugged me, my knees buckled when he kissed mo on my cheek.