Part.7

3.5K 79 4
                                    

မင်းမိန့်သခင်အိပ်ရာကနိုးတဲ့အချိန်မှာဘေးမှာထင်ထင်ရှိမနေပေ။
သူကိုယ်ပေါ်ကစောင်ကိုဖယ်ကာကုတင်ပေါ်ကဆင်းမယ်လုပ်တော့အိပ်ရာထက်မှာသွေးစတစ်ချို့ကိုတွေ့လိုက်ရ၏။

သူထင်ထင်အရမ်းများလန့်သွားမလားဆိုတဲ့စိုးရိမ်စိတ်ကရင်မှာကြီးစိုးလာကာကုတင်အောက်မှာပုံကျနေတဲ့သူ့အဝတ်အစားတွေကိုကောက်ဝတ်လိုက်ပြီးအခန်းထဲမှထွက်ခဲ့၏။

အောက်ကိုရောက်တော့အဝတ်ဇလုံကြီးသယ်လာတဲ့အိမ်အကူကိုတွေ့တော့

''မာမာ နင့်မမလေးရော''

''မမလေးမနက်အစောကြီးကတည်းကအပြင်ထွက်သွားတယ်''

''ဘာ နင်ဘာလို့မတားတာလဲ ဘာလို့သွားခွင့်ပြုလိုက်တာလဲ''

သူဒေါသတကြီးအော်တော့အိမ်အကူမလေးကအထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့

''မမလေးက အစ်ကိုလေးကိုပြော ပြောပြီးပြီဆိုလို့ပါ''

ထိုစဥ်ဒေါ်ထိပ်ထားဦးအိမ်ပေါ်ထပ်ကဆင်းလာပြီး

''ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ သား အစောကြီးနိုးနေပါလား ထင်ထင်ရော''

''ထင်ထင်အိမ်ကထွက်သွားတယ်မာမီ''

''ဟင် သူကဘယ်သွားတာလဲ''

''ကျွန်တော်လည်းမသိဘူး ကျွန်တော်သူ့ကိုလိုက်ရှာလိုက်ဦးမယ်''

သူ့ခမျာဆံပင်ဆုတ်ဖွားအဝတ်အစားဖရိုဖရဲနဲ့မျက်နှာတောင်မသစ်နိုင်ဘဲအိမ်မှအမြန်ထွက်လာခဲ့၏။
သူစိုးရိမ်မိတာကထင်ထင်ညကအဖြစ်အပျက်ကိုအရမ်းလန့်ပြီးသူ့ကိုလည်းကတိမတည်လို့မုန်းသွားမှာကိုပင်။

''မာမာ နင့်မမလေးကဘယ်အချိန်ကထွက်သွားတာလဲ''

''မနက်ငါးနာရီလောက်ကပါမေမေကြီး''

''ဟင် ဒီကလေးဘယ်သွားတာတုန်း ကဲကဲ နင်လုပ်စရာရှိတာသွားလုပ်တော့သွား''

''ဟုတ်မေမေကြီး''

_/\_♥_/\_

''အီးဟီး အဟင့် ဟင့်''

မနက်စောစောစီးစီးအိမ်ကိုရောက်လာပြီးရောင်ကတည်းကထိုင်ငိုနေသောထင်ထင့်ကိုကြည့်ကာဒေါ်​ဒေစီရောစွဲညှို့ပါအတော်လေးစိတ်ရှုပ်နေပြီဖြစ်သည်။ဘာမေးမေးလည်းမဖြေ။

My Little Doll[completed]Where stories live. Discover now