KIZIL ÖLÜMÜN MASKESİ |BXB

Bölüm 16: Decipimur Specie Recti

"Kötülerin hata yapmamalarını ummak deliliktir. Çünkü bu imkansızı istemektir. Fakat başkalarına kötülük yapmalarına razı olmak, sana yapmamalarını ummak da zalimliktir ve bir tirana yakışır ancak."
Kendime Düşünceler, Marcus Aurelius

✨✨

Siempre Me Quedará · Bebe

✨✨

O kadar zor bir bölümdü ki, dilerim seversiniz.💙

✨✨

İyi görünüşe aldanırız.*

İnsanoğlu büyük bir gaflet ile kişilerin kendilerini kandıramayacağını söylese de her insan karşısına çıkan iyi giyimli, görgü kurallarını bilen, düzgün bir üslupla konuşan ve tüm bunları güzel bir yüzle birlikte yapan kişilere pozitif bir ön yargıyla yaklaşırdı. Bunun tam aksine üstü başı kirli, yırtık kıyafetlerinin arkasına gizlenmiş, belki de birilerinin ona temiz konuşmayı öğretmeyişi yüzünden ağzı bozuk olanlar ise dünyanın en merhametli canlısı olan annelerin karşısına geldiklerinde, aynı anneler büyük bir imtina ile yanına yöresine yaklaştırmazlardı bu bahsi geçen kişileri, yeryüzünün en masum canlısı olan çocuklar olsa bile...

İşte bahsi geçen bu durumun istisnaları varsa onlardan biri Güney'di.

Güney, karşısındaki insanların kıyafetine, kirine pasına bakmayı aklına bile getirmez, yalnızca ona emek verip sabırla yaklaşan, onun için çabalayan, tehlike sinyalleri almadığı insanları şu dünyada geçirdiği yirmi yılda, çok da deneyimi olmasa da, güvenli alanına sokardı, güvenli alanının var olduğundan habersiz.

İşte bu varlığından habersiz olduğu güvenli alanına daha yeni yeni adım atan Mert ile çok sevdiği kuzular hakkında konuşurken içeri giren yabancı adamı görünce ortamın onun standartlarına göre birden kalabalıklaşması onda huzursuzluk yaratmış olacak ki birden kalktığı sandalyesinden daha kimselerin ona seslenmesine izin vermeden koşarak çekip gitmişti çocuk.

Aradan daha saniyeler geçmişti ki kafasına vura vura yeniden dönmüş, kimsenin yüzüne bile bakmadan seri hareketleriyle mutfak masasının üzerinde duran ve 'bebek' saydığı bezelyesini avucunun arasına alarak yeniden kapıdan çıkmıştı.

Barış ise onun yeniden o eve dönüyor oluşunun verdiği panikle, karşısında ona gülümseyerek bakan Volkan'ın hissettirdikleri arasında kalmış, kelimenin tam anlamıyla ne yapacağını bilemez gibi tüm vücudu paralize olmuş şekilde öylece duruyordu şimdi kapının girişinde.

Çatık kaşlarının aksine ılımlı çıkan sesiyle birlikte, "Burada ters giden bir şeyler var anladığım kadarıyla?" dedi Volkan, sorar gibi.

"Kusura bakmayın." diyen Barış kenara çekildi. "Her zaman bu kadar kötü bir ev sahibi değilimdir. Girmez misiniz?"

"Önemli bir durum varsa sonra geleyim ben."

Barış yüzüne kondurduğu güçsüz bir gülümseme ile, "Lütfen buyurun. Daha fazla mahcup etmeyin beni." dedi.

Mert ise aynı anlarda zihninde olanları süzüyor, bundan sonra yapması gerekenleri de aklında tartıyordu. En sonunda konuşmaya karar vermiş olacak ki, "Firma olarak Barış'ın evine baskın yapmış gibiyiz bugün. Ne dersiniz Volkan Bey?" diyerek yüzüne en sahici gülümsemesini kondurdu.