Chapter XXVII: Gift

0 0 0
                                    

Hella's POV

Natapos ang dinner ng masaya. My brothers are staying in the mansion gifted by my dad to me on my birthday. Karga-karga ni Kuya Hellion at kuya Chrys ang mga anak ko patungo sa kwarto nila. They have separate rooms in the mansion but when I am home we have our own master's bedroom at natutulog sila katabi ko. Dala dala ko pa rin ang paper bags na may regalo nila but this time I'm carrying 3 bags with me.

I opened the room for my brothers, dahan dahan naman nilang hiniga ang kambal sa higaan nila.

"Matulog ka ng maayos okay, Hella?" Kuya Chrys said. I nodded. He kissed me good night before leaving.

"Pupunta na ako sa kwarto ko. If you need me just knock at my door. okay? Sleep tight my little Hella" Saad ni kuya Hellion. He hugged me tight before kissing me good night.

Naglakad ako papalapit sa mga anak ko. Umupo ako sa bedside at pinagmasdan lang silang dalawa. My twins are my haven. Kahit anong pagod ko nawawala sa tuwing nakikita ko sila.

When I saw Chaos and Storm for the first time, they look unfamiliar, maybe because their features are not from me. Naisip ko nuon na baka nagmana sila sa dad nila. But I never questioned that they are mine. Chaos and Storm had been my source of happiness ever since and my reason to live.

My room had been a low-key playroom for my babies. May mga laruan at kanya kanyang play zone sila dito sa loob ng kwarto ko.

Hemlock Astrophylle's Zone, it's Chaos play zone.

Deianiera Nephtys's Zone is Storm's play zone.

My children's names mean death but their second names means new beginnings. It's in honor of their other brother, I assume. My little Blip. My phone beeped indicating that I received a message.

'Agent Hyacinth, there's a new case that needs your attention in the secret base. Meet me at the office tomorrow.' it's a message from my dad. I typed a reply before exiting na messaging app.

Itatabi ko na sana ang cellphone ko ng Makita ko ang wallpaper ko. It's a sonogram of the triplets. Agad kong tinabi ang phone ng maramdaman kong maiiyak na naman ako. Gusto kong nakikita ko ang sonogram na yun dahil kahit doon man lang makita kong magkakasama ang mga anak ko. I wiped the tear from my eyes.

Kinumutan ko ang kambal at hinalikan sa ulo bago lumabas dala-dala ang isang paper bag.

Huminga ako ng malalim ng nasa labas na ako ng pinto. I gathered my thoughts before opening the door.

Nilibot ng mga mata ko ang kwarto. This room had been empty for so long pero para pa ring may gumagamit ng room na to. Eto lang ata ang kwartong hindi nagbago. The twins room changes from time to time dahil na rin lumalaki na sila. But this room never changes. Napatingin ako sa mga bagong paper bags na nasa loob ng kwarto.

"Bumili na naman ata sila kuya ng regalo para sa'yo, anak." I smiled kahit na tumutulo na ang luha ko. Until now, I still blame myself for losing my little Blip. Hindi ko man naalala ang buong nangyari, but one thing is for sure. Hindi ko siya naprotektahan kaya siya nawala.

Maraming regalo sa loob ng kwarto na nakabalot pa. Kasi naman, kahit hindi namin siya nakakasama, my baby Disaster is still alive within us. Kaya tuwing may mamimili kami ng regalo para Kay Chaos at Storm, we always make sure na merong para kay Disaster.

Two particular boxes caught my attention. Nasa table lang siya pero napansin ko na may mga letter sa gilid nito. Agad akong lumapit at nanlumo ako ng buksan ko ang box. It's a chain bracelet with letters on it. The letters formed the name 'Disaster', Nakita ko ang kambal na may suot na ganitong bracelet. When I opened the other box, it's a silver necklace with a heart shaped pendant. The same one as the twins. I tried to open the pendant and I saw the sonogram. Napaupo ako sa kama dahil doon. Dalawang baby lang ang nakikita doon.

She's A Pretty PoisonWhere stories live. Discover now