CH 26

588 4 0
                                    

[Amara's POV:]


"Balik mo muna ako sa mga kaibigan ko, Zy."


Para akong nanghihina ng kumalma na ako sa pag-iyak ko. Halos hindi na rin ako makatayo at tanging katawan ni Zayden ang umaalalay sa akin ngayon.


"Are you sure? Do you want me to carry you?" He asked the time I tried to stand up.


"Yeah." Kahit hindi ko kaya ay kinayanan ko ang tumayo.


"Amara, I can carry you." He stopped for a moment and looked at my eyes.


Those eyes of him.


"No, I can walk." Ngumiti ako ng bahagya dito at kita sa kaniyang mukha ang pagiging alanganin niya ng tumayo ako.


"Ara." Bahagya pa akong tumumba sa kaniyang dibdib when I finally got up.


"I'm fine." I gave him a nod, nang mabilisan niya akong alalayan sa aking pagkatumba.


"Okay, I'll just handle you." I smiled at him, dahan dahan kaming umalis sa lugar na 'yon.


I looked back again to look at the place again, still processing if hallucination ko lahat 'yon. But he was right, wala nga ako kinakausap doon. I looked away at naglakad pabalik sa dorm. Sobrang bigat ng aking nararamdaman ngayon.


"Are you sure, you're going to be okay?" Zayden asked ng makabalik kami sa dorm and my friends were still asleep.


"Yes, thank you, Zy." Hinawakan ko ng bahagya ang kamay nito.


"Ara," I was ready to close the door ng tawagin niya ako. 


Natahimik kaming dalawa ng bahagyang tumagal ang aming pagtititigan sa oras na 'yon. Parang tumigil ang mundo ng magkatinginan kaming dalawa ni Zayden.


"Mahal kita, walang halong biro, walang halong kasinungalingan, walang halong laro," I was stunned on what he said. "Mahal kita at totoo 'yon."


"I,"


"Pahinga kana babe,"


Tumango ako rito at dahan dahan sinarado ang pintuan while Zayden was still there. Napatakbo ako sa isang kwarto dito sa dorm namin at tinakpan ang aking bibig ng humagulgol ako ng iyak. Hindi ko kinaya ang sinabi ni Zayden sa akin.


His feelings were true, while mine was still undeniable...


"Zy," 


I can't, I can't hurt him.


I thought, I thought I already forgot about Kelvin but no he keeps chasing me over and over always. He is been always on my mind and got stucked, I don't know how to forget him.

Full of SecretsWhere stories live. Discover now