Searching For The Direction #Wattys2016

*~ T H I R T Y F O U R ~*

*~Nora~*

Ik werd wakker met een raar gevoel in m'n buik. Ik liep naar de wc en het eerste wat ik deed was overgeven.. Leuk..

Het gene dat ik het meeste haat gebeurt. Ik had echt een hekel aan overgeven, laat staan ziek zijn. Ik voelde me gelijk helemaal niet goed meer, en ik liep nadat ik klaar was met m'n kleine ongeval naar de deur toe. Ik liep half aangekleed door de gang, opzoek naar iemand die me kon helpen.

Ik was vrij onafhankelijk, maar zodra het op ziek zijn aankwam had ik echt iemand nodig die me hielp en even vasthield. Ik haalde diep adem en liep de trap af. Ik had geen idee hoe laat het was en ik hoorde nog helemaal niks.

Ik kwam de hal binnen gelopen en ik zag Zayn op de bank zitten. Hij zag mij niet omdat hij op z'n telefoon zat en dus probeerde ik hem maar niet te storen. Aan z'n outfit te zien leek het nog vroeg in de ochtend want Zayn had ook een shirt met een jogging broek aan.

Ik liep naar de keuken en zocht alle kastjes door naar iets van paracetamol. Uiteindelijk vond ik ook nog een thermometer, dus die hield ik bij me. Ik hoorde Zayn opeens praten.

"Hey...Ik mis je ook...nog een paar weken...nee ik mag je niet zien...ze proberen me te koppelen aan mensen hier...nee maar toch..." Ik bleef stil zodat ik de helft van de conversatie toch kon horen.

"Zodra het klaar is kom ik jouw kant op...Ja soms...ik heb ze ingenomen...rustig maar, geloof me...jij ook...hou ook van jou lieffie...bye." Ik keek vanuit de keuken naar de bank en zag Zayn met z'n rug naar me toe. Hij zuchtte.

"Ik had je al gehoord hoor Nora." Zei hij opeens.. Wow..

"Eh, sorry." Zei ik, maar zodra ik probeerde te praten kwam er amper een woord uit. Zayn draaide zich om en zag hoe ik er aantoe was. Hij stond op en vroeg of het wel helemaal goed ging. Hij pakte een paracetamol voor me en had m'n temperatuur gemeten: 38,5 graden.

"Je bent ziek Nora. Ik zeg wel tegen Paul dat je ziek bent als ik hem zie. Ga naar bed en rust uit. Ik roep Harry wel voor je, goed?" Ik keek hem niet aan, maar knikte wel. Ik was met m'n hoofd bij Zayn z'n telefoon gesprek.

"Wat heb je ingenomen?" Vroeg ik uiteindelijk. Zayn bleef meteen stilstaan.

"Wat bedoel je?" Vroeg hij.

"Je zei over de telefoon dat je 'ze' hebt ingenomen.. Ik vroeg me af wat." Zei ik. Ik keek omhoog en zag Zayn staan met een beledigde blik.

"Dat zijn jouw zaken niet, Nora." Zei Zayn uiteindelijk, hij liep weg en mompelde dat hij Harry naar mijn kamer zou sturen.

Iedereen heeft geheimen, dat snap ik. Maar Zayn had het wat aardiger kunnen brengen..

Ik liep de trap op, terug naar m'n kamer en plofte gelijk op bed neer.

Twee minuten later hoorde ik geklop op m'n deur. Harry kwam binnen met een bezorgd gezicht maar wist er nog een lachje vanaf te brengen toen hij me zag.

"Hey zieke, hoe is het nu?" Harry kwam naast me op bed zitten.

"Ik wacht tot de pijnstillers zijn ingeslagen." Fluister ik.

"Laat me erin." Harry houdt m'n deken omhoog en komt naast me in bed liggen. Hij draait me zo dat we nu met onze gezichten naar elkaar liggen. Harry lachte naar me maar ik voelde me alleen maar moe. Ik gaapte.

"Ben je moe?" Zei Harry zachtjes. Ik knikte.

"Doe je ogen maar dicht en ga slapen. Ik maak je wel wakker als het moet." Fluisterde Harry. Ik deed m'n ogen dicht. Ik voelde een zachte kus op m'n voorhoofd, en ik voelde gelijk de warmte door m'n hele lichaam heen.