00.00 [boyxboy]

64

"Son beş dakika arkadaşlar."

Uyarıyla birlikte sınav kağıdıma son bir bakış atıp kalemlerimi ve öğrenci belgemi kot ceketimin iç cebine atarak sıradan kalktım.

Sınav kağıdımı gözetmene teslim ederek sınıftan çıktım. Kapıyı kapatırken boştaki elimi saçlarımdan geçirmiş ve bir sınavı daha atlattığım için rahatlamıştım.

Son bir sınavım kalmıştı o da yaklaşık bir buçuk saat sonraydı. Onu da atlattığımda bir okul senem daha bitiyor ve dördüncü sınıf oluyordum. Gerçi mezun olamayacaktım ama yine de bu benim için bir avantajdı.

Okan da sınıftan çıkıp yanıma geldiğinde birlikte fakülteden çıktık. Binanın önüne çıkar çıkmaz cebimden paketimi çıkarıp bir sigara yaktım. Ciğerlerim bayram ederken zihnimde dönmeye devam eden tilkileri susturmaya çalışıyordum.

Okan da sigarasını yakıp dudaklarına yerleştirdikten sonra elindeki notları katlayıp cebine soktu. 

"Anasını satayım, bu sene de bitti lan," dedi sigarasını dudaklarından ayırıp bana bakarken.

"Çabuk geçti bu sene," dedim omuz silkip sigaradan bir nefes çekerek. Dumanını dışarıya vermeden bir kez daha çektim.

"Aynen," dedi sakince bakışlarını fakültenin önünde gezdirirken. Sırtımı binanın duvarına yaslayıp sol ayağımı dayarken konuşmaya devam etti. "Akşam içelim mi lan?"

Reddetmeyeceğim bir teklifti. Zaten fazlasıyla canım sıkkındı güzel bir fırsattı rahatlamak için.

"İçelim," dedim başımı sallayıp biten sigaramı yere attıktan sonra. "Sen ne zaman gideceksin, bütlerden sonra mı?" diye sordum ikinci dalı dudaklarıma yerleştirirken.

Cıklayıp başını kaldırdı ve dumanı dışarı verdi.

"Yok, bütlere daha var oğlum yarın akşam giderim ben," diye cevapladı sorumu.

Sigaramı seri bir şekilde içmeye devam ederken muhabbete eşlik etmeye devam ettim. Akşama sadece ikimiz olalım diye kimseye söylememem konusunda tembihlemeye başladı beni. Onur'un kuzeni olmasına rağmen ondan pek haz etmediği gerçeğini zaten her seferinde dile getiriyordu. Onur'u ben de sevmiyordum zaten benim için bir sorun teşkil etmiyordu yani.

Hele de, Burak'ın beni öptüğü gün ona yakalanmış olmamızdan sonra ondan daha da soğumuştum. Sürekli bir imada bulunuyordu ama sikime sallamadığımı fark ettiğinde bunu yapmayı kesmişti. Tabi, bunda Burak'ın etkisi de olmuş olabilirdi.

Burak..

Dram filmi kategorisinde Piyanist'e taş çıkaracak olan hayatımı başka bir boyuta sokan yegane insan.

Bana, hayalini bile kuramayacağım kadar güzel bir aşk sunan, o aşkı yaşatan insan.

Uzun zaman sonra güvenimi ve hislerimi ortaya çıkaran, çok farklı biri haline gelmeme neden olan ve aynı zamanda güvenimi zedeleyen sevgilim.

Ne olduğu konusunda en ufak bir fikrim yoktu ama ona yazdığım son mesajdan beri hiçbir şekilde ne konuşmuş, ne de okulda karşılaşmıştık. Hoş, karşılaşsak bile adam beni görmüyordu ya, neyse.

Bu hale neden geldiğimizi bilmiyordum. Her şey çok güzel giderken ve ben bir erkeğe gerçekten aşık olduğumu kabullenmeye başlamışken, onun için yavaştan delirirken neden bu duruma gelmiştik anlayamıyordum. Ne beni görüyor, ne de umursuyordu. Sebebinin hala  Görkem'den özür dilemesi olarak görmeye çalışıyordum, ona kırılmış olduğuna inanmayı deniyordum ama olmuyordu. Sebebinin bu olmadığına adım kadar emindim.