00.00 [boyxboy]

03

Burak: Karanlık gerçekten sana yakışıyor biliyor musun?

Burak: Böyle klasik kötü çocuk havalarında değilsin ama gerçekten karanlık tamamen senmişsin gibi.

Burak: Çok güzelsin, çocuk!

Burak: Kafayı yiyeceğim, çok güzel bakıyorsun.

Tunahan: Tövbestağfurullah

Tunahan: Bak eşcinsel olabilirsin, anlıyorum da amk bula bula beni mi buldun koskosa siktiğimin fakültesinde

Burak: Yanlış anlıyorsun.

Burak: Sana olan ilgim bu yönde değil, rahat ol.

Burak: Sadece ilgimi çekiyorsun, farklı bir tavrın var ve karanlığın çocuğu gibi davranıyor, öyle konuşuyor, öyle bakıyorsun.

Burak: Sadece seni tanımak istiyorum, Tunahan.

Burak: Eşcinsel değilim,

Burak: Ama daha önce hiçbir erkek bu kadar ilgimi çekmemişti.

Tunahan: Şansıma sıçayım madem

Burak: O kadar da kötü bir insan değilim bence, kendini kasmana gerek yok.

Tunahan: Ulan ne demek kasma şu yaptığını başka birinin sana yaptığını bir düşünsene

Burak: Garip, biliyorum.

Burak: Ben de anlam veremiyorum ama düşünerek yaşamak da bir yere kadar, bir süre sonra anı yaşamak gerekiyor.

Tunahan: Sinir bozucusun

Burak: Duymuştum daha önce.

Tunahan: Kaç yaşındasın?

Burak: 21

Tunahan: Yaşıtız

Burak: Cidden mi?

Burak: Seni dördüncü sınıf sanıyordum.

Tunahan: Tanımadığın konusunda ciddiydin yani

Tunahan: En azından dürüstsün bu da bir şeydir

Burak: Dürüstüm ve sadece senin yaşam fonksiyonlarından daha fazlasını yapabilecek kalbine ulaşmak istiyorum.

Burak: Sana bir şeyler hissettirmek istiyorum, bu sevgi veya aşk değil yanlış anlama. Güven, huzur veya mutluluk, ne olursa.

Tunahan: Zaten hissetmediğimi nereden biliyorsun?

Burak: Bakışların, Tunahan. Gözler kalbin aynasıdır.

Tunahan: Yalan nedir bilmez onlar

Burak: Bazen gerçekten bunu yapmasam mı diye düşünüyorum.

Burak: Neden cıvıtıyorsun ki?

Tunahan: Çünkü ben cıvık ve egoist bir insanım

Tunahan: Yakışıklı ve fazlasıyla kusursuz biriyim, ayrıca karanlık falan da yok çünkü olduğum her yere ışık saçıyorum

Tunahan: Bunu kabullen

Burak: Egonu seviyorum, fazla hoşuma gidiyor.

Burak: Ama içinde bulunduğun karanlığı inkâr etmen, sinirimi bozuyor.

Burak: Sen duruşunla, bakışınla, gülüşünle, konuşmanla tamamen karanlığın beden bulmuş halisin Tunahan, sen de bunu kabullen lütfen.

Tunahan: Sıktın cidden

Tunahan: Ne karanlıkmış arkadaş

Burak: Üzgünüm, seni gördüğüm kalıp bu.

Tunahan: Neden beni bir kalıba sokma gereği duyuyorsun ki?

Burak: Seni bir kalıba sokmuyorum ki bu imkânsız olabilir.

Burak: Sadece seni tanımlıyorum veya betimliyorum diyelim.

Burak: Sonuçta karanlığı bir kalıba sokamazsın.

Tunahan: Burak, sevgilin var mı?

Burak: Nereden çıktı şimdi bu?

Tunahan: Merak

Burak: Sevgilimin olup olmaması neyi değiştirecek?

Tunahan: Soruma soruyla cevap vermeyeceğin konusunda anlaşmıştık diye hatırlıyorum

Burak: Güzel hafıza.

Burak: Ve sorunun cevabı hayır Tunahan, bir sevgilim yok.

Tunahan: Zaten aşklar hep yalan dolan, Burak

Burak: Galatasaraylı mısın?

Tunahan: Elhamdülillah

Burak: Beşiktaşlıyım, sanırım bu durum hoşuna gitmeyecek.

Tunahan: Ne tespit ettim biliyor musun?

Tunahan: Asıl karanlık olan sensin

Tunahan: Kendi karanlığından kurtulmak için başkasına yöneltmek istiyorsun, yanılıyor muyum?

Burak: Belki doğru, belki yanlış. Kim bilir?

Tunahan: Seni bulduğumda ağzına sıçacağım

Burak: İyi şanslar sana o konuda, ihtiyacın olacak:)

Tunahan: İt

Burak: Hadi uyu, yarın makro sınavın var.

Tunahan: Tamam anne

Burak: Klişeydi, kabul et.

Tunahan: Hak ettin, kabul et.

Burak: Kabul:)

Tunahan: Kabul

Burak: Belki de kabul bizim sonsuza dekimiz olur?

Tunahan: Siktir git şuradan ya 😒

Burak: Ahaha yapmasam olmazdı, kusura bakma.

Tunahan: Ok iyi geceler

Burak: Sana da iyi geceler Ahmet Tunahan:)