_سلام...بله سوییت هنوز خالیه...برای چند شب میخواین؟
چان متاسف سری تکون داد و ضربهی آرومی به پیشانیش زد و بدون حرفی دوباره جلو افتاد.
کاش فقط همه دست از تلاش کردن برمیداشتن...
مینهو تکخندی بخاطر اذیت شدن چان زد و چان هم به خوبی صدای خندهاش رو شنیده بود.
همه دوباره پشت سرش راه افتادن و زن لحظه آخر برگشت سمت پیرمردِ نگهبان و با تعجب احترامی بهش گذاشت و با بقیه وارد آسانسور شد.
تو آسانسور فلیکس گوشه آسانسور چسبید به دیواره و به پشت سه نفر دیگه که تو اون فضای بزرگ، پخش و پلا وایساده بودن نگاه میکرد.
واقعا قضیه خیلی بو دار بود اما نمیدونست دقیق چی؟
_عجب جایی سوییت داره دوستتا؟ نکنه پسر وزیری چیزیـه...
زن با شوخی گفت و چان معذب لبخندی زد.
_میگم کرایهاش اوکیـه؟...بنظر گرون میاد...
_این چه حرفیه مادر جان! برای شما که حسابی وجود نداره...شما تاج سری...
با حرف چان، مینهو فقط به روبرو خیره موند و فلیکس آروم تکیهاش رو از دیواره برداشت و متعجب سمت پسر بزرگتر قدم برداشت.
آروم طوری که کسی متوجه نشه به پهلوی چان سقلمهای زد و اونو متوجه خودش کرد.
_چی چرت و پرت میگی؟ واقعا دوستت میذاره مفت اینجا بمونه مامانم؟ اگه میذاره خودت چرا نمیمونی؟
_فضولی نکن کودک...برو سر جات وایسا حرفم نزن...
با حرف چان عصبی براش لب و لوچه چرخوند و لگد آرومی به مچ پاش زد که دردناکتر از اون چیزی بود که فکر میکرد و باعث شد چان صدای از روی درد بلندی بده و مینهو و مادرش سمتش برگردن.
_فلیکس؟ دعوا میکنین؟
_اخ...نه نه دعوا نبود من بعضی اوقات پام یهویی خیلی درد میگیره تیر میکشه...
_آخِییییییی...فدات بشم الهی...باز من وقت کنم نگاه میندازم ببینم چیه...من تو درمانگاه فیزیوتراپی شهرمون کار میکنم...تکنسینم...فلیکس نگفته؟ اگه زودتر بهم میگفت به دکترمون میگفتم حتما دارویی چیزی بنویسه برات...الهیییی...بعدا چک میکنم ببینم چیه دردت میگیره...
زن با ناراحتی گفت و بازوی پسر بزرگتر رو نوازش کرد.
نگاه چان روی مینهویی افتاد که با تعجب و کنجکاو نگاهش میکرد.
در همین حین هم نگاه فلیکس بین دو پسر بزرگتر جابجا شد و در یک آن پشماش از تصوراتی که کرد فر خورد؟
یعنی؟!
یعنی چان و مینهو؟!
مینهو که گِی بود مشخصـه اما چان؟!
یعنی این دو تا معشوقههای همن؟
نه بابا...
امکان نداشت...
وگرنه جیسونگ به همین راحتی اجازه نمیداد این دوتا با هم باشن...
صبر کن ببینم...
"عمرا...جیسونگ خیلی طرف چانو میگرفت و باهاش مهربونه...آره داری کسشر میبافی"
به افکارش آب پاشید و مغزش رو شست و وقتی دَرِ آسانسور باز شد پشت بقیه ازش خارج شد و گذاشت برای فعلا این قضیهی بو دار بیشتر تَفت بخوره تا بعدا تَه توش رو در بیاره.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
سلام به همه ی عزیزهای دلم...
جوجههای عزیزم همون طور که احتمالا میدونین بنده از 18 ام ماه پیش دو جا کار شدم و تقریبا روزانه سعی میکنم جسم نیمه زندهی خودم رو به خونه برسونم بخاطر همین هم فرصت خخخخخیلی کمی برای نوشتن داستان دارم و شاید بخوام دو هفته درمیون آپ کنم که برای خودم هم انتخاب سختیه...
البته که بتونم و برسم آپ رو منظم انجام میدم ولی چون اصلا حال جسمیم قابل پیشبینی نیست شاید گاهی نتونم...
درست مثل همون چیزی که از شروع این داستان بهتون گفتم و همتون با آگاهی از این مورد شروع به خوندنش کردین.
برای من مهمه که بتونم منظم آپ کنم و از لذت بردنتون لذت ببرم ولی یکم زیادی پارهام ☺
من تلاشمو میکنم شما هم حمایتم کنین.
راجع به روند پیشرفت داستان هم بهتون بگم که زیادی عجول نباشین، همه چیز به موقع اتفاق میوفته، شما فعلا از حال لذت ببرین >_0
بوس به پرهای نرمتون
YOU ARE READING
✨Crisis of twenty years ✨
Fanfiction𓍯 #Crisis_of_twenty_years ─Couples: #Chanlix, #MinSung ─Genres: Comedy, Dram, Slice of life, Smut ─Author: #Boom 彡 @FanFiction_Land ִֶָ 𓂃 دورانی پر از شور و هیجان و رویا همراه با چاشنیِ طنزی تلخ... بخشی از زندگی که بعد از گذر ازش همیشه شبیه یک ر...
✨ part:12 ✨
Start from the beginning
