|AÇIKLAMA||TAMAMLANDI|
Bir gün, her zamanki gibi normal bir günken, Annabelle önceki hayatının anılarını hatırladı.
Bir romandaki en popüler ikinci karakter olarak reenkarne olduğu ortaya çıktı.
Ayrıca başroldeki erkeğe her türlü kötülüğü yapmıştı v...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Önemsiz Bir Kötü Adamın Durumları (10)
Yüzüme karşı söylediği ve bana hızlı konuşmamı söyleyen sözler saçmaydı.
"...Dikkatli ol."
"Ne, Reid'e mi dikkat edeyim? Ya da artık sahip olmadıkları kara büyüye sahip yöneticilere mi?"
Madem böyle gereksiz bir şey söyleyecektin, o zaman neden beni aradın?
Öfkemi alaya alıp yoluma devam ettim ama sonunda saçımı bu kadar çabuk yaptığım için minnettar olduğumu düşündüm ve ona düzgün bir cevap vermeye karar verdim.
"Kaybedeceğim dövüş... "Kırmızı gözlerine baktım ve istemsizce kendi kendime mırıldandım.
"... Sadece seninle olacak."
Bir şekilde kendime olan saygımı kaybetmiştim.
Her zaman kaybetmeme rağmen ilk defa onun önünde bu gerçeği itiraf etmiştim.
Yüzündeki ifadeyi görmeden hızla oradan uzaklaştım.
Morriett'in arkasından takip ettiğim gösterişli koridorlarda yürürken kulaklarımda yükselen sıcaklığı hissedebiliyordum.
Hayatım boyunca bana hiç dikkatli olmam söylenmemişti ve bunu bugün sadece birkaç kez duymuştum.
İlk gerçek ailemden ve eski düşmanımdan...
Önemsiz bir kötü adam olmaktan ibaret olan hayatımın değişeceği umudu kalbimi pır pır ettirdi.
Müzayede evine geri döndüğümde ortalık çoktan karışmıştı.
Robert'ın çağırdığı muhafızlar olay yerine hücum etmiş, insanları tutukluyorlardı. Aslında bu karaborsanın gücü olan tüm yöneticiler yenilmiş, bu yüzden çok güçlü olmayan muhafızlar bile onları bastırabilmişti.
"Abla!"
Kargaşanın ortasında Aaron yönetici kıyafeti giymiş bir adamı yakaladı ve bana seslendi.
"Morriett'i yakalayamadım ama bunu yakaladım!"
"Ah, Anna-Annabelle..."
Yönetici kıyafetleri giymiş olan Reid de Morriett gibi yarı deliydi.
Hemen yere yığılan diğer yöneticilerin aksine, onun bilinci bir ileri bir geri gidip geliyor gibiydi.
Belki de sadece birkaç saattir kara büyünün etkisi altındaydı.
"Hehehe... Gerçekten kız kardeşim olmadığına sevindim..."
Odaklanamayan gözlerle gülümsedi. "Eğer gerçek kız kardeşim olsaydın, annem tüm bu mirası bana vermez miydi? Hee hee..."
Reid'i boynundan yakaladım ve yumruğumu savurdum.
Uzun zamandır ona böyle vurmak istiyordum ama kan bağımız olduğu için buna katlanmıştım.Reid'in bedeni çaresizce uçtu ve duvara çarptı.
