☆𝑩𝒂𝒏𝒂 𝑮𝒆𝒓𝒊 𝑫𝒐̈𝒏 𝑳𝒆𝒚𝒅𝒊𝒎 ➪ 𝐿𝑎𝑑𝑦𝑁𝑜𝑖𝑟

𝑂𝑛 𝐼̇𝑘𝑖

Hafif ay ışığı şehre damlıyordu. Yaşlı adam odasını küçük mumlarla aydınlatarak gecenin zifiri karanlığında meditasyon yapıyordu. Ortalıkta uçuşan tütsü dumanları birbirine katıyor, süküneti odanın ortasında birleştiriyordu. Sessizliğe sessizlik katılmış ve evrenden bir parça kopartılmıştı adeta. Kapının tıklanması ile tüm odak dağıldı.

"İçeri gel Kara Kedi."

Sarışın sesini çıkarmadan dahi varlığını anlayan gardiyanın odasının kapısını açtı. Esmer çocuk kapının açılması ile geldiklerinde ortalığın egzantrik biçiminden biraz tırsmıştı. En iyi Adrien'ın peşinden ayrılmamaktı.

Usta Fu'nun bağdaş kurduğu yerde öne eğmiş olduğu başının kalkması ile genç adamın tüyleri diken diken oldu. Verilen görevi layığıyla yapamadığı ve sorumluluğuna dikkat etmediği için kendisini suçlu hissediyordu. "Otur Adrien, otur."

Adrien yaklaşıp önündeki mindere yerleşti. Nino etrafı incelerken "Sen de Carapace." diyen sesle ürkerek yaklaşıp genç adamın yanına oturdu. Sonunda derin bir nefes verip gözlerinin önüne hafifçe düşen sarı saçlarına aldırmadan "Usta..." diyerek mırıldandı.

"Biliyorum Adrien, biliyorum."

"Ve şimdi mucizeyi teslim etmem gerektiğini de biliyorum."

Yaşlı gardiyan kalkıp ağır adımlarla arkasını döndü. Arkasında ellerini birleştirip "Yanılıyorsun Kara Kedi. Arkadaşın Nino, kahraman kimliğini çözdü, doğru ve bu yasaktı. Bu durumda mucizeni almam gerekirdi ama..." yüzünü gençlere dönüp çenesindeki sakalını okşadı. "Ben katı kuralları olan bir adam değilim. Üstelik kimliğinin ifşa olması senin hatan değildi." Mucize kutusunun olduğu gramofonun şifresini girdi. Kutuyu alıp Adrien ve Nino'nun önüne koydu.

Kapağı açıp oturdu. "Tarih boyunca mucizeler evrenin dengesini korudu ve bozdu. Dengeyi düzelten iki mucize vardı." Kutunun içerisindeki uğur böceği ile kara kedi mucizesi bölmesini işaret etti. "Uğur böceği ve kara kedi mucizeleri. Eğer kullanıcılar dengede değilse evren de değildi. Bu sebeple Uğur Böcekleri veya Kara Kedileri uyum sağlayıncaya dek değişti. Sorun şu ki," deyip kapağı kapattı. "Sen bütününü kaybeden ilk Kara Kedi'sin."

Kutuyu yerine yerleştirirken yarım bir bakışla genç adama baktı. "Uğur Böceği ile bir bütünken onun bırakması senin dikkatini dağıttı. Üzerine birdenbire binen yükler, yanında çalışmaya başlayan yeni bir kahraman, lider konumuna gelmen ve özel hayatının kargaşası. Bu beklediğim bir şeydi ve seni uyarmalıydım."

Yaşlı adam oturdu. "Usta." dedi. "Bencilce davrandı ve ona kızamıyorum bile." Sinirle elini yere vurdu.

"Dostum, sakin ol." En yakın arkadaşını ilk kez böyle görüyordu. Adrien'ı ilk kez öfkeli ve şiddet ağırlıklı görüyordu. "Kızamıyor değilsin çocuğum. Ona aşıksın."

Başını çevirdi. "Zor, çok zor. Onun dışında birinin bu mucizeyi takması zoruma gidiyor. Ne olur ki ben de vazgeçsem?"

"Sakın!"

"Bundan sonra bunun lafı edilmeyecek. Paris bir darbeyi daha kaldıramaz. Hawk Moth'un bu kadar güçlü olduğu bir dönemde bir kahramanı daha kaybedemez." Koyu gözlerini genç adamın gözleri ile buluşturdu. "Adrien ister kabul et veya reddet; bundan sonra gerekirse bıçak zoruyla da olsa Hawk Moth yenilene kadar hiçbir yere gitmeyeceksin! Bu bir rica veya istek değil, gardiyanın emridir."

Genç adam yerden kalktı. "Peki Usta."

"Arkadaşına gelince duygularına ve kendisine hakim olmayı, sır tutmayı bilecek hale gelecek. Anlaşıldı mı Nino?"