සුළඟ නුඹ || Sulaga Nuba [ Sinhala BL]

ƈԋαρƚҽɾ 18

මං දන්නවා මට මේ දැනෙන දේවල් වලින් දශමයක්වත් එයාට දැනෙන්නෙවත් නැතුවත් ඇති ...
ඒත් එහෙම හිතෙනකොටත් ඒක මාව නොසෑහෙනට රිද්දනවා..

පැය බාගයක් විතරම ඔය විකාර මනෝ ලෝකෙ සැරිසරමින් ඉඳලා ටිකකින් බැලුවා අර චැට් එක.. තාමත් සීන් කරල නැහැ.. එයා මොකක් හරි වැඩක්ද දන්නෙ නෑනෙ.... කමක් නෑ දුකක් නෑ..

මොනවා? දුකක් නෑ.. මොකද නැත්තෙ? මට දුකයි යකෝ මට සිරාවටම දුකයි..

මෙච්චර පුංචි දේවල් වලට දුක් වෙන්න ඇත්තටම මට පිස්සුද කියලත් හිතෙනවා.. මීට වඩා හතර පස් ගුණයක් විතර විසාල , දුක් වෙන්න හේතු කාරනා අඩු නැතුව තියෙද්දි මේ වගේ පොඩි දේවල් වලට රිද්දගන්න තරම් ඇත්තටම මොකක් හරි පිස්සුවක් තියෙන්නෙපැයි.. නැද්ද?

නින්දක් දැම්මනම් හරි.. ඕව හෙට උදේ වෙද්දි අමතකයි.. එහෙම හිතලා ෆෝන් එකත් පැත්තකට දාල ඇඳට පැන්නා. හිටියා ආයෙම පැය බාගයක් විතර එහෙට මෙහෙට පෙරලි පෙරලි..

නින්දක් අහලකවත් නෑනෙ හත්වලාමේ.. මොන මංගල්‍යක්ද මේ? නෑ නෑ.. මගුලක් ගන්න ඉතින් එච්චර හදිස්සි වෙන්න ඕනෙත් නෑ.. තාම අපි සූටි ළමයි හුම්ම්..

මගුලක් ගන්න එක වෙනකන් දුරට හිතුනයි කියන්නෙ මේක එසේ මෙසේ ලෙඩකුත් නෙමෙයි වෙන්ටෝනෙ.. මෙව්වට බෙහෙත් නම් හසරැල් මහත්තයා ගාවම විතරයිලුනෙ තියෙන්නෙත් ඉතින්..

ආයෙම නැගිටලා ෆෝන් එකත් අරගෙන ෆේස්බුක් එකට ලොග් උනේ අර පේජ් එකේ සින්දුවක්වත් අහනවා කියලා හිතාගෙන..

අද දැන් ටිකකට කලින් අප්ලෝඩ් කරපු වීඩියෝ එකක් තිබිලා මං ඒක ප්ලේ වෙන්න දැම්මා..

එක වසන්තයක....එක රාත්‍රියක....
දැනුනා මතකයි මට ඉබේම වාගේ ඔබෙ සුවද....
එක හුස්මක්වත් ගන්නට ඉඩ නැති තරමට....
දැනුනා.... විතරක් මතකයි...

දෛවයේ සරදම් කියන්නෙ මෙන්න මෙව්වට මං හිතන්නෙ.. අමතක කරන්න කියලා ආවම තව තව වැඩියෙන් මතක් වෙන දේවල්නෙ මේ..

එහෙම්මම වීඩියෝ එක නවත්තලා දාල ෆෝන් එක සාක්කුවට දාගෙන කාමරෙන් එලියට ආවා.. මේ ටිකේ සුදූත් ගෙදර නෑනෙ ඉතින්.. එයා හිටියනම් මේ වෙලාවට පාඩම් කරනවා.. ඔහොම හිත හිත පඩිපේලිය බැහැගෙන එනකොට පපාව හම්බුනා කියන්නකො මූණටම... යසයි ගෙදර එන වෙලාව.. පෝය දවසටවත් ඉන්නෙ නෑ ගෙදරට වෙලා නිදහසේ...