Mío

Trece

[UNEDITED kasi wala me time mag edit ng mga errors hehe ✌️]

Kaleb's

“What the fuck is this?” Singhal ko nang nasa harapan ko na sila. Agad akong natigilan nang pareho silang tumingala saakin at saka ko nakita ang pareho nilang mapungay na mga mata. Fuck.

“Hans! Did you drink?!” Agad ko siyang hinablot at agad na natumba si Oasis ngunit hindi ko siya pinansin at sinampal-sampal ko nang mahina ang pisnge ni Hans dahil pangiti-ngiti pa ito habang papikit-pikit. Agad kong inamoy ang bibig niya at napamura ako nang maamoy ang alak roon.

“Fuck, you can't drink, Hans Gabriel! Why did you drink?!” Inis kong tanong at agad na tumalas ang mga tingin ko kay Oasis nang makatayo na ito at nakangiting tinuturo na ako.

“L-Look, Hans, your favorite kuya Kaleb is h-heere!” Tumawa ito habang halos hindi na masambit nang maayos ang mga sinasabi. Nakagat ko ang labi ko sa gigil. I'm sure this jerk made Hans drink. Kung pwede ko lang bitawan si Hans at bangasan siya ngayon ay ginawa ko na. Pero nagtimpi ako at baka may makakita pa saamin rito. Tumalikod ako at inakay si Hans palapit sa kotse ko.

“Hey! Where are you bringing him? He's sad because of you!" Rinig ko pang sabi niya pero hindi ko siya inintindi at maingat kong ipinasok sa kotse si Hans bago ako umikot para pumasok sa driver seat. Kagat labi kong minaneho ang kotse papunta sa bahay.

“Kaleeb...” Nakagat ko ang labi ko sa inis nang marinig ko ang lasing niyang boses. Fuck. Ni hindi ko nga patakan man lang ng kahit isang patak ng alak ang bibig niya tapos ay papainumin lang siya ng Oasis na iyon? This is why I hate that fucking guy. He's so careless!

“Stay put, I can't bring you home like this, magagalit ang Papa at Dad mo, they will kill me and that fucking Oasis." I muttered even tho Hans can't probably understand me right now.

“Hmm, Kaleb... I miss you.." Natigilan ako at napabuntong hininga sa narinig kong sinabi niya. I looked at him and his eyes are close but still muttering. Namumula ang mga pisngi niya lalo na ang mga labi niyang kay sarap tingnan.

“I miss you so much, pumpkin. I was so worried about you, don't do this again, please. I don't like seeing you like this.” This is my fault, I can't even take care of him because I was away. Hinawakan ko ang kamay niya hanggang sa nakarating na kami sa bahay. Agad kong ipinarada ang kotse at lumabas para alalayan si Hans. Kinarga ko na siya at ipinasok sa bahay dahil mukhang tulog na siya. Pinasok ko siya deretso sa kwarto ko at inayos ang higa niya sa kama ko.

Napapabuntong-hininga ko siyang tiningnan bago ako tumalikod para magbihis dahil naka suit pa ako. Nagbihis muna ako at naghilamos bago ako nagdala ng basang bimpo para punasan siya.

Umupo ako sa tabi niya at hinawakan ko ang kamay niya para simulan iyong punasan. Naiinis pa rin ako sa ginawa niya pero mas nangunguna saakin ang pangamba.

“Kaleb," Bigla siyang dumilat at binanggit ang pangalan ko. Pinilit kong ngumiti sakanya kahit na hindi ako natutuwa sa kalagayan niya ngayon. Hans has never tasted alcohol, kaya malamang ay may umudyok sakanya na uminom.

“Pumpkin, are you alright? Do you feel dizzy?” Tanong ko. Kumurap naman siya at biglang ngumiti nang marinig ako.

"It's you, Kaleb." Sabi niya pa. Tumango-tango ako at ngumiti rin sakanya.

“Yes, yes, it's me, pumpkin— Hans..” Nagulat ako nang bigla niya akong hinila at umibabaw saakin. Fuck. He's really drunk.

“Kaleb, been waiting for you..” Napapkit ako nang gumiling siya sa ibabaw ko. "Been thinking of you, Kaleb. I want you." Napalunok ako sa sinabi niya at napahangos.