Mío

Seis

Hans

Tulala ako at lumilipad ang isip ko habang may kung sinong kumakausap saakin na nasa harap ko. Nasa cafeteria ako at lunch break namin pero ang isip ko ay lumilipad sa nangyari saamin ni Kaleb kagabi.

Ilang ulit kasi namin iyon ginawa, tatlong beses siguro siya nilabasan habang ako ay mga lima o sobra pa. I was overstimulated. It was a good feeling being intimate with him, but I feel guilty that I'm doing it with him while we're friends.

Ano na lang ang sasabihin ko sa parents ko? Shit, why do Kaleb have to be so hot kasi. Bakit rin ba hinahayaan ko itong mangyari saamin? I'm not even feeling afraid that our friendship will be ruined because of what we're doing, to be honest, I don't even know if I want to be friends with him anymore. I want more intimate than that friendship we have.

Natapik ko ang pisnge ko dahil sa mga pinag-iisip ko. Nababaliw na siguro talaga ako.

“Hans!” Nagulat ako nang may humawak sa mga kamay kong nasa pisnge ko. Napakurap-kurap ako sa mukha ni kuya Oasis na mukhang naiinis na dahil kanina niya pa ata ako tinatawag.

“B-Bakit?” Ngiwi ko. Napabuntong hininga naman siya at umiling.

“Nothing, you weren't listening to me, are you okay?” Tanong niya. Tumango naman ako at ibinaba ko ang atensyon ko sa kinakain kong pasta. Gusto ko man siyang kausapin pero ang utak ko ay puro si Kaleb ang laman ngayon. I can't even focus in class or anything.

“Hans, I'm going, hinatid ko lang talaga 'tong mga pagkain sayo so you won't skip your meals, may trabaho pa ako.” Sabi ulit ni kuya Oasis. Kagat-labi akong tumango.

“Thank you and I'm sorry, kuya Oasis. I'm just out minded right now.” Ngiwi ko ulit dahil halatang inis siya sa inaakto ko ngayon. Tumango naman siya at tumayo na.

“I know, I can clearly see that something is distracting you, anyways, have a good day, Hans.” Sabi niya at tinapik pa ako sa balikat. “I'm going. Bye.” Paalam niya bago ako iniwan. Agad namang lumipat ng lamesa ko ang dalawa kong kaibigan nang umalis na si kuya Oasis. Agad na kung ano-ano ang tinanong nila at bagot ko naman iyong sinagot hanggang sa sumuko na lang sila at kinain ang mga pagkain na dinala ni kuya Oasis para saakin.

Ako naman ay muling lumipad ang isip. Masama na ito, hindi ako makapag focus dahil sa nangyari saamin ni Kaleb. Hanggang ngayon ay malinaw na malinaw iyon sa isip ko at sa tuwing naalala ko ay nag-iinit ang mga pisnge ko.

I can't forget how sexy Kaleb looks when we're pleasuring each other last night. It won't get out of my head and I'm getting frustrated. Gusto ko na ulit siya makita.

Mariin akong napapikit hanggang sa tumunog na ang bell hudyat na tapos na ang lunch break. Napabuntong hininga ako. Hindi man lang ako nakakain nang maayos.

Tumayo na ako kasama ng dalawa kong kaibigan para lumabas ng cafeteria. Nagmamadali sila habang ako ay natigil nang tumunog ang selpon ko. Ang akala ko ay si Kaleb ang tumatawag ngunit nabigla ako nang makitang si papa Reihan iyon.

Mabilis akong nagsabi sa mga kaibigan ko na sasagutin ko muna ang tawag ni papa Reihan bago ako lumayo papunta sa sulok na walang masyadong ingay.

“Yes po, pa?” Agad kong tanong nang sagutin ko ang tawag.

“I called your kuya Kaleb and told him to take care of you for two days, you're going with him for two days, anak, me and your dad Arken will be out of town for your dad's work. Is that okay with you?” Mahabang litanya ni papa Reihan at nakagat ko ang labi ko sa sinabi niya. Shit, mas lalo ako nitong hindi makakapag focus. Pero okay na rin siguro dahil hinahanap-hanap ko talaga siya ngayon.