EPILOGUE

103 11 2
                                    

(ELDON'S POV)

"Salute!"sabay-sabay naming saad sa general.

"Commander Sapyo, paikutin ang roleta ng kamalasan."saad ng general, agad din pinaikot. "Delta Team!"

"Yes, Sir!"saad namin at agad na humanay sa unahan. Habang tinitignan ang paunti-unting pagtigil ng roleta ay may kaba saaming mga dibdib na nararamdaman, dahil ito ay hindi lamang simpleng roleta para saaming mga sundalo, dahil tulad nga ng sinabi ng general ay ito ang roleta ng kamalasan. Ako ang kapitan ng grupo, kakatapos lang ng isang misyon at ngayon ay hito kaming lahat para idiwang ang ika-labing isang taon naming pagsisilbihan, ngunit iba ang aming selebrasyon. Kahit na sanay na, ay hindi pa rin maiwan ang hindi kabahan, lalo na sa mga bagong graduate na mga sundalo, dahil ito ang unang mararanasan nila.

"Lumusong sa isang puno ng linta sa isang metro ang haba."saad ng general, habang hawak ang isang papel kung saan ang nakuha mula sa roleta.

"Delta Team!"saad ko. "Salute!"

Agad na tinungo kung saan sa isang malawak na field ay may isang metrong haba na hukay na may tubig at putek at makikisa mo rin ang lintang gumagalaw.

Sabay nag paglusong ko, ay ganon dina ng ginawa ng kasamahan ko, mararamdaman mo ang unti-unting pagdikit ng mga linta sa uniporme, pati na rin ang pagpasok nito at mararamdaman mo ang unti-unting pagsipsip nito sayo.
____________________________

Prenting nakaupo ako sa island counter ng isang bar, habang pinag-mamasdan ang babaeng umiinom, hindi ko alam pero ngayon lamang ako nakaramdam ng ganito sa isang babae. Agad na tumaas ang kilay ko ng biglang nagtama ang paningin naming dalawa at uniti-unti naman siyang lumapit saakin.

"Papakasalan mo ba ako?"tanong ng babae saakin, at agad na umupo sa kandungan ko. Nakapaka simple ng mukha niya, napakanatural. Ang kulay kapeng mga mata nito at ang mapupulang labi, maganda. Dahil nga sa marami na nga rin ang nainom ko, ay sinakyan ko nalang ang gusto niya.

"Sge, pakakasalan na kita."saad ko, agad naming ngumiti ang babae. Fvck.

Agad kung tinawagan ang isang kaibigan, pagkarating nga ni Atty.Kim ay hindi na nga nito pinatagal at kinasal kami.

Ang balak ko lang ay iuuwi siya at kinabukasan ay papaalisin din, ngunit ng makarating kami sa condo ko ay hindi ko inaasahan ang mga galaw niya.
______________________________

Ilang taon na ba? Simula ng nangyare ang isang trahedya sa Tarlac. Nakatitig ako sa mga bituin, kakatapos lang ng isang misyon kung saan pinadala kami sa ibang bansa at dun na distino. Ito ang huling gabi namin dito, dahil bukas ay babalik na kami sa Pilipinas. Ipagpapatuloy ko na ang paghanap sa asawa ko, lai kong pinapanalangin na sana ay may babalikan pako.

"Captain, ang lalim naman ng iniisip mo. Kanina kapa hinahanap sa loob. May kunting pagsasalo bago raw tayo umalis bukas."saad naman ni Colt, tumango lang ako at tinapik niya naman ang balikat ko. Nauna na nga siyang pumasok sa loob habang ako naman ay nanatili ng kaunti roon at maya-maya ay pumask na rin sa loob.

"Cheers!"sabay-sabay na saad namin habang nakataas ang mga basong may alak. Nakakatuwa dahil hindi tulad ng ibang mga sundalo ay hindi ka papabayaan, naging maging magkakaibigan din kami rito, kaya naman kahit papaano ay napamahal na rin sila saakin. Nakasandal ako sa isang gilid habang pinagmamasdan silang nagsasayawan sa gitna at nagkakatuwaan, hindi ko rin maiwasang hindi mapangiti. Lumapit naman saakin ang isang kapitan ng grupo.

"Captain, I'm glad to be with you for a few years here."saad naman ni Capt. Murobak. " I hope we see each other again in the future, Captain Lee."nginitian ko naman siya at tinapik ang balikat.

" I hope so."saad ko, nagtawanan lang kaming dalawa at nag-usap ng kaunti.

"don't forget about me, captain."saad niya
_________________________________

Accidentally Married To The Unknown Guy [Under Editing] CompleteWhere stories live. Discover now