You're Still the One I Love (COMPLETED)

CHAPTER 17

Chapter 17: Dissapear

QUINNA AMERA’s POV

I BIT my lower lip and I just stared at her. Her nickname is ‘Tata’, talaga namang maganda si Tharisma. She’s pretty quiet, mahinhin at mabait. No doubt that my best friend fell in love with her but he’s a jerk, though. Dámn fool!

Napangisi ako nang makita ko na si Levi na papasok na sa loob ng coffee shop. Tinawagan ko nga siya para sabihin ko sa kanya ang tungkol sa babaeng kasama ko ngayon. Ang nga ganda niyang tingnan, eh. Takot at pangamba ang mababasa sa mga mata niya. Dámn Levi, you're so in love with her, eh?

“Tata! Tata!” Napatayo ako nang makita ko ang kaibigan ko na patakbong lumapit kay Tata at mabilis na niyakap niya ito. “Oh, Gpod! Where have you been?! I’m worried!” Lumubo ang pisngi ko nang makita ko ang pagdausdos ng isang tubig na makintab. I-It’s that a tears? Really, Leogracia? Umiyak ka?

“You’ve got to kidding me, my dear Levi!” naaaliw na sigaw ko. Gulat na gulat nga sa kanya si Tata, eh.

“Are you okay, Tata? Hindi ka ba nila sinaktan?” Napaawang ang mga labi ko nang hindi man lang ako pinansin ni Levi. This is the first time!

Good, God! What happened to my best friend?!

Pekeng tumikhim ako para makuha ang atensyon nila, ang kaso ay waley pa rin. Napakamot ako sa kilay ko.

“Sana pala hindi na lang kita tinawagan! My God, Levi!” I caught his attention na dahil sa biglaan kong pagsigaw.

“Thank you, Amera.” Kumalas siya sa pagkakayakap niya kay Tata at ako naman ang niyakap nito nang mahigpit. Nalukot ang mukha ko sa ginawa niya.

“D-Dámn... I...can’t breath, L-Levi...” reklamo ko.

“Sorry, and thank you! I don’t know what to do if something bad happen to my girl. But we have to go, Amera. Baka hanapin kami ng mga anak namin,” paalam niya. Napangiti naman ako.

“Don’t mention it, Levi. Kaibigan mo ako. Now you may go. Nice to meet you again, Tharisma. See you around,” nakangiting sambit ko at ngumiti naman siya sa akin saka siya nagpasalamat.

Napabuntong-hininga na lamang ako nang naiwan na akong mag-isa. Nilaro-laro ko pa ang juice ko through the straw then suddenly my phone rang.

Unregistered number, hindi ko iyon. sinagot. Dahil wala sa vocabulary ko ang sumagot sa mga tawag ng hindi naka-rehistro ang number nila sa phone ko. Pero kalaunan ay nakulitan ako sa caller kaya sinagot ko na lamang.

“Yes?”

“Quinna Amera Nandezo?”

“Yes, speaking? Who’s this?” Kinabahan ako sa boses ng lalaki. I don’t know him. Hindi kaya pamilyar sa akin ang boses niya.

“Someone that you don’t want to mess with, Miss Nandezo,” he replied at kumunot naman ang aking noo. Ano raw ang sinabi niya?

“What? Who are you?” naguguluhan kong tanong sa kanya.

“Do you know your father’s whereabouts right now?” he asked me. Kumalabog ang dibdib ko nang binanggit niya si Papa. Kilala ng lalaki ito ang Papa ko.

“Look, dude. Whoever you are. Do you even know where is he?” Pinipilit ko na huwag kabahan nang husto para hindi ako mautal habang kinakausap ko siya. Narinig ko naman ang mahinang halakhak niya mula sa kabilang linya. “Kung isang laro lang ito. Well, I don’t wanna join your fvcking game, dude. Just tell me---”

“Speak,” malamig na sambit niya. “Speak, come on. Let your daughter hear your voice, Mr. Nandezo.” Nabigla ako sa narinig at nagsimula na akong nanginig na ako sa takot. Ilang minuto lang ang nakalipas ay narinig ko na ang boses ng taong hinahanap ko.