İkizler / seungsung

25: Özür Dilerim

Hyunjin ve Minho Seul'de 1+1 daire tutmuşlardı. Aile içinde (en yakın arkadaşların da sahil olduğu) bir kutlama yemeği yemiş ve resmi olmayan evliliklerini kutlamışlardı.

Hafta sonu Minho, Hyunjin, Seungmin ve Jeongin evi boyamıştı. Changbin dört anneyi onların ısrarıyla Seul'deki eve götürmüş ve temizlik yapmaları için onları bırakmıştı. Perşembe günü yatak odası, cuma günü oturma odası gelmişti. Birkaç küçük eksik hariç, yemek masası gibi, ev genel olarak toparlanmıştı ve Hyunjin'le Minho bugün oraya tamamen yerleşmişlerdi.

Seungmin odası tamamen boşalan abisinin odasından çıkarken Jeongin de ondan farksızdı.

İkisi içlerindeki hüzünle kendilerini sahile attılar. Ateş yakmış, önüne oturmuşlardı.

"Evlilik teklifi için bir sürü şey hazırlarken onlar gidince bu kadar boşlukta hissedeceğimi düşünmemiştim." dedi Jeongin iç çekip.

Seungmin ona gülüp başını omzuna yasladı. "Ben de öyle. Ev çok sessiz." dediğinde Jeongin iç çekti.

"Acaba onlar da bizi özlüyor mudur?" dediğinde ikisi de gülmüştü. Muhtemelen ikisi şu an geçirdikleri romantik anlarla mutluluktan delirirken ailelerini unutmuşlardı.

Seungmin dolan gözleriyle iç çekti. "Aşırı garip."

"Biri bana abimlerin arkasından ağlayacağınızı söylese götümle gülerdim." dediğinde Seungmin de onayladı.

Birkaç dakika sonra ikisine gruptan bir arama gelmişti. Seungmin aramayı açarken Jeongin kapatınca Hyunjin söylendi.

"Dedim ben sana, Seungmin açar Jeongin puştu açmaz aramayı dedim. Aptal kardeşim."

"Ayıp oluyor abi." dedi Jeongin ekrana yüzünü gösterip. İkisi yaklaşırken Minho ve Hyunjin koltukta yayılmış oturuyorlardı.

"Napıyorsunuz?" dedi Minho gülerek.

"Sahile oturduk, ateş yaktık. Öyle." dedi Seungmin dudak büzdü.

"Yokluğunuz garip hissettirdi, sizi görmek istedik." dedi Hyunjin iç çekip.

"Biz hiç özlemedik sizi." dedi Jeongin iç çekip. Hyunjin ve Minho ona gülerken Seungmin dudak büzdü.

"Çok uzaktasınız şimdi siz."

"Olsun abim, okula gelip gidiyorsunuz. Görüşürüz. Biz geliriz. Bir saatlik yol, başka ülkede değiliz ya." dedi Minho gülümseyerek. Hyunjin sevgilisinin göğsüne sokulunca Minho onu öpmüştü.

"Yeni evli mi oldunuz şimdi siz?" dedi Jeongin.

"Hm, öyle olduk. Yeni evlilere yatıya gelinmez." dedi Minho gözlerini kısıp. "Ama siz haftaya belki gelebilirsiniz."

İki genç onlara gülerken Hyunjin kalkıp gidince Jeongin kaşlarını çattı. "Abim nereye gitti?"

"Ağlıyor." dedi Minho gülerek. Sonra kafasına yastık yemişti.  "Sussana!"

"Bebeğim," diyerek telefonu bıraktı Minho. "Neden ağlıyorsun?"

"Çok garip geldi. Bu aptallar her akşam bizi toplayıp bir dertlerini anlatıyordu. Şimdi arabayla iki saatlik yoldalar. Zaten Changbin bizi bırakırken de ağladılar. Annemler de ağladı!"

"Normal üzülmen." dedi Minho sıcacık bir sesle.

"Seninle yaşadığım için üzülmüyorum ama ilk sefer çok acayip. Özür dilerim ağladığım için, sakın başka bir şey düşünme. Ona da ağlarım."

Jeongin ve Seungmin Hyunjin'in ağlama sebebine gülerken Minho onu teselli etmişti. Seungmin aramayı sonlandırıp mesajla 'Bu gece aramayın bizi, Hyunjin abi evden ayrılmaya alışsın.' yazdı.