daredevil | hyunlix

30'

Olayın olduğu yerden kaçıp eve gelmişti. Evine geldiğinde hiçbir koruma sorgulamamıştı eve neden erken geldiğini. Felix hızlıca odasına çıkmıştı.

Ama boğazında ki kırmızılık belli oluyordu. Bu yüzden korumalar Felix'e bakıp duruyordu. Odasına çıkarken, arkasından duyduğu sesle korumalardan birinin Jeonghan'ı aradığını fark etmişti hatta. Engel olmamıştı. Yorgundu. Odasına çıkıp uzanacaktı.

Merdivenlerden çıkıp odasına girdiğinde boğazı aniden acımış, bu yüzden elini yavaşça boğazına götürüp boğazını ovuşturmuştu.

"Siktir.."

Kısık sesle mırıldanıp, boğazını ovuşturmaya devam ederek yatağına uzanmıştı. Çantası omzundan yavaşça yatağın yanına düşerken dikkat etmemişti. Yatağa uzanıp, yatağında ki battaniyeyi boğazına kadar çekmişti.

Uyumak istiyordu. Ama boğazının ağrısı izin vermiyordu. Çok acımıyordu ama sancı gibiydi. Bu yüzden uyuyamıyordu.

Sessiz odanın içinde aniden cebinde hissettiği titreşim ve zil sesiyle irkilmişti. Yataktan kalkmadan elini okul pantolonunun cebine atarak telefonunu çıkarmıştı.

Hyunjin arıyordu.

Tereddüt etmeden telefonu açıp kulağına götürdü ve kafasını yastığına bıraktı.

"Felix?"

Cevap vermeden, Hyunjin'in yeniden konuşmasını bekledi.

"Bugün sınıfın önünde bir şeyler olmuş. Bir çocuk omzundan yaralanmış diye duydum. Sen iyi misin?"

Felix kendi-kendine sırıtıp diğer elini yavaşça boğazına götürüp nazikçe sıktı kendi boğazını.

"İyiyim."

"Sen neredeydin? Görmedin mi olayı?"

Hyunjin'in habersiz sorularını duyduğunda, iç çekmişti.

"Sınıfta değildim."

"İyi güzel."

Hyunjin, Felix'in yalanlarına inanmıştı. Ama hâlâ endişeliydi. Bu yüzden soru sormaya devam edecekti.

"Neredesin şuan? Okulda bulamadım, bu yüzden aradım."

"Evdeyim."

"Neden?"

Felix'in soğuk cevaplarını duyduğunda endişesi daha da artmıştı. İnandığı yalanları da anında unutmuştu.

"Boğazım ağrıyor."

"Hasta mısın?"

"Hmhm."

Diyerek karşılık verdi her bir soruya. Hyunjin ise hiçbirine inanmadı. Ama emin değildi. Doğruyu söylüyorda olabilirdi. Çünkü kelimeleri tek-tek çıkıyordu ağzından. Yoksa olayları duyup korkmuş muydu, diye merak etti.

"Tamam, gelip seni görüp gideceğim."

Felix, nefes verip gözlerini kapattı.

Gelme dese daha da endişelenirdi. İnanmazdı. Gel demesi uygundu. Kapının önünde'ki yardımcılara sınıf arkadaşım ödev vermeye geldi diyip Hyunjin'le konuşurdu, 5 dakika konuştuktan sonra geri yollardı. Evinin önünde ki adamları bahane edebilirdi.

Sadece dinlenmek istiyordu şuan.

"Peki."

Hiç uğraşmadan kabullendi. Hem zaten gelme dese bile, Hyunjin gelirdi. Öyleydi, biliyordu. Öyle yapacaktı. Hemen kabullendi.