daredevil | hyunlix

28'

"Oof~ bu saatte okul mu olur.. çok uykum var.. "

Derken sırasına hızla oturup kafasını sıraya koymuştu, çocuk. Kendi-kendine esnerken, içeri giren Felix'e gözü takılmıştı.

Felix yavaş adımlarla sınıfa girip yerine geçmiş ve çantasını da bırakarak sırasına yerleşmeye başlamıştı.

"Woahh! Lee Felix. Hastaydın diye duydum."

"Ders çalışmam gerek, konuşamam şimdi."

"Bir kere de başını kaldır be. Hyunjin seni bekliyordu bahçede. Konuştunuz mu?"

Hyunjin'in adını duyduğu kafasını kaldırıp önünde ki çocuğa baktı, Felix. Konuşmamıştılar. Bahçede Hyunjin falan yoktu. Belki de görememişti? Ama emindi. Hyunjin bahçede yoktu. Bahçe bomboştu.

"Eğer Seokju yine beni aşağıya çekmeğe çalışıyorsa-"

"Gerizekalı, Seokju piçiyle benim ne işim olsun? Ben Hyunjin'in arkadaşıyım."

Felix şüpheyle çocuğu süzdü.

Tarzı saçmaydı. Siyah siyah giymiş ve alakasız kolyeler takmıştı. Garip birine benziyordu.

"Hadi gitsene."

"Hyunjin'i ararım buraya gelir."

"Ne? Hyunjin'in numarası mı var sende?"

Çocuk şaşırarak geriye itildi. Felix'den uzaklaşıp büyümüş gözlerle Felix'e baktı.

"Bak şuan çok yorgunum. Git kendi işine."

Diyerek çocuğu tersledi, Felix.

Hep böyle yapardı zaten. Kimseyle konuşmazdı okulda. Hepsinin zorba olduğunu biliyordu. Sadece canı yananlarla konuşur yardım ederdi. O da eğer yapabilirse.

Felix boşvererek sırasına dönmüş ve çantasında ki kitapları sırasına dizmeye başlamıştı.

Bu sırada sınıfın kapısı açılmış bir-iki öğrenci girmişti içeri. Felix anlık olarak kafasını kaldırıp kapıya bakmıştı.

Siktir. Seokjuydu yine.

"Vay vay. Felix okuluna geri dönmüş."

Sallana-sallana içeri girmiş ve sıralara bakmaya başlamıştı. Henüz dersin başlamasına çok olduğu için sınıfta kimse yoktu. Az önce ki çocuğu da terslediği için çoktan çıkıp gitmişti. Şuan sınıfta yalnızdı.

"Üzülmedin değil mi?"

Felix dediği hiçbir saçmalığa cevap vermeden çantasındakileri çıkarmaya devam etmişti.

"Beni görmezden mi geliyorsun? Ah, bu çok tatlı."

Dedikten sonra yanında ki arkadaşı da ona katılarak, ikisi de gülmüştü.

"Hadi ama, yalnız kaldık işte. Ondan mı utanıyorsun?"

Arkadaşını gösterip yeniden Felix'e döndü. Felix onun yüzüne bile bakmadı. Sessizce sırasına oturdu.

"Ah, utanıyorsun demek. Yoksa şuan koşarak bana sarılırdın."

"Oha! Gerçekten öyle mi yapıyor? Hahah, gerçekten tüm eşcinseller böyle mi?'

Diyerek Seokju'nun yanında ki çocuk kahkaha atmaya başladı. Felix yumruğunu sıktı. Hâlâ Felix ile uğraşıyorlardı.

"Sen git istersen, Kwan. Felix ile yalnız kalalım."

Seokju, Felix'e doğru eğilip çenesini kavramıştı. Çenesinden tutarak yüzünü kendine doğru kaldırmıştı. Felix gözünü Seokju'ya çevirmiyordu bile. Gözü elinin altında ki kitaptaydı.