Lavinia | Gerçek Ailem

24.Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

🐣🐣🐣
Oy sınırı: 270
Yorum sınırı:270
🐣🐣🐣

Keyifli okumalar

Umuttan. ...

Evden çıktıktan sonra direkt taksiye atladım ve karakola gittim.  

İfademi verip ses kaydını polise dinlettim. Polis hemen Tuğçeyi almak için hazırlandı bende onlarla gidiçektim. 

Polis arabasıyla evin önüne geldim ve arkamdaki polislere evin ziline bastım.

Kapıyı annem açtı ilk beni görünce gülümsesede bakışları arkama kayınca gülümsemesi soldu. 

Annem   "ne oluyor Umut" diye sordu. Polis arkamdan öne adım atıp "Tuğçe Yalın için gelmiştik biz kendisi içerdemi" diye sordu.

Annem "i-içerde " dedi titreyen sesiyle. Polis abiler hemen içeri girdi annem ve bende onların arkasından girdik. Annem bana bakıp "umut noluyor" diye sordu tekrardan ben "az sonra öğreniceksin anne" dedim.

Birden yanımızda babamve abimler belirdi.  Babam "ne oluyor burda bu polislerin ne işi var evimizde?" diye sordu. Ben "az sonra hepiniz öğreniceksiniz baba" dedim

Çalışanımız polisleri Tuğçe nin odasına götürüyordu.  Polisler Tuğçe nin kapısını birden açtı ve içeriye daldı. 

Tuğçe elindeki telefondan başını kaldırıp kapıya baktığında şok olmuştu. Polis "alın bunu alın" dedi.

Tuğçe çığlık atarak "ne oluyor ya ne oluyor bırakın beni" diyordu. Babam polisin yanına gidip "Tuğçe yi niye alıyorsunuz onun suçu ne?" Diye sordu.

Tuğçe bir yandan bağırıyordu. Polis "Pusat ailesini zehirlemekten kendisini göz altına alıyoruz" dedi. Annemden "hii" diye bir ses çıktı. Babamın kaşları çatılmıstı abimler de ise tepki yoktu zaten onlar önceden biliyordu söylemiştim onlara.

Babam "eminmisiniz? "Diye sordu. polis "yok ismetim" dedi.

Babam polise anlamamış gözlerle bakıyordu. Polis göz devirip "oğlunuz Umut Pusat şikayetçi oldu ve bize kanıtlarıyla gösterdi" dedi.

Tuğçe "ben bişe yapmadım yalan söylüyor baba kurtar beni ,biriniz yardım edin " diye bağırıyordu bir yandan da ağlıyordu.

Ben "ses kaydını aldım boşuna yalan soyleme" dedim. Tuğçe yutkundu. 

Polisler Tuğçeyi götürürken bizde onların peşinden gittik. 

Annem ve babamla aynı arabaya bindim. Abimler başka arabada geliceklerdi. Annem "oğlun noluyor biriniz düzgünce anlatın şunu" dedi

Ben derin bir nefes alıp "bizi zehirleyen biri vardı ya işte o kişi Tuğçe annecim bunda anlaşılmıcak bir şey yok" dedim.

Annem  ağlamaya başlarken babam "peki sen bunu nerden öğrendin ve abimler bu durumu biliyorumu?" Diye sordu.

Ben "şans eseri Tuğçe telefonda konuşurken duydum ve evet abimler bu durumu biliyor" dedim.

Arabada bir sessizlik olurken kısa süre sonra karakolunun önüne geldik biz arabadan inerken hemen arkamızda abimler in arabası durdu ve onlarda indi. 

Hep beraber cümbür cemaat karakola girdik. Polislerin Tuğçeyi  sorguya aldığını öğrendik bizde sorgu odasının önüne gidip oturduk.

Biraz sessizlik ten sonra Bora abim önüme geldi. O ayakta olduğu için başımı kaldırarak ona baktım. Bora abim "Umut biraz konuşabilirmiyiz? " diye sordu. Ben başımı sallayıp ayağa kalktım.