Lavinia | Gerçek Ailem

15.bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Keyifli okumalar

İrem bana öfkeli gözlerle bakıp benden uzaklaştı.

Galiba bu Yaman denilen çocuk bu grubun başıydı.

Yaman ayağa kalktı ve tam benim önümde durdu.

Ben ona dik dik bakarken Yaman elini bana uzattı "Ben yaman sende Umutun ablası olmalısın" diyince şaşırdım.

Ondan böyle bir tepki hiç beklemiyordum. Bağırıp çağırıcağını ve kavga başlatıcağını düşünmüştüm.

Ben o benim Umutun ablası olduğumu nerden biliyordu.

Elini sıktım "Lavinia, evet Umut'un ablasıyım" dedim.

Yaman beni baştan aşağı süzdü ve gülümseyip " Tamam sizi ben eve bırakim" dedi.

Ben kaşlarımı atarken "ne münasebet" diye bağırdım.

Yaman "pekala kendiniz gidin" dedi ve Umutun yanına gidip onu ensesinden tutup kendine çekti. Yaman,Umutun kulağına birşey fısıldadı.

Umutun yüz hatları gerilirken Yaman son kez bana baktı ve arkasını dönüp gene oturduğu yere ilerledi.

Bende Umutun koluna girdim ve ikimiz beraber parktan çıktık.

Biz eve doğru ilerlerken ben bir anda "sana ne dedi" diye sordum.

Umut "boşver" diyince başımı tamam anlamında sallayıp yola devam ettim.

Eve vardığımızda kimseye bir şey demeden odama geçtim.

Elime telefonu aldım ve oynamaya başladım Yarım saat sonra odama Umut girdi.

Umut "yemek hazır"dedi. Başımı salladım ve telefonu cebime koyup yemek odasına indim.

Herkes burdaydı Umut ve bende yerimize geçince yemekler yenmeye başladı.

Ben önümdeki yemekleri sanki kaçıcaklarmış gibi yerken max beş dakikada hepsini bitirmiştim.

Kafamı kaldırdığımda herkesin bana baktığını farkettim.

Rezil olmuştum.

Neyse Lavinia çaktırma demin çok normal şeyler yaşandığını düşün.

Ben ayağa kalkarken "afiyet olsun" dedim ve yemek odasından çıkıp elimi yıkadım ve kendi odama gittim.

Kısa bir duş alsam güzel olurdu.

Hemen bir duşa girdim. On dakika yıkanıp duştan çıktım ve giyinmeye başladım.

Altıma diz kapağına kadar gelen şort ve üstüme uzun bir tişört giydim.

Sırtımdaki yaraların gözükmesini istemiyordum.

Yatağa yattım ve telefonu çıkardım.

Denizden bir mesaj vardı hemen mesaja tıkladım.

Deniz: sizin evin oralarda bir ev tuttum.

Ben: gerek yoktu

Deniz: sana ne kadar yakın olursam eminimki sana kendimi daha iyi affettirebilirim.

Ben: seni affettim

Deniz: hayır effetmedin bunu biliyorum.

Ben başka bir şey yazmadım ve telefonun alarmını kurup masamın üstüne koydum.

Gözlerimi kapattım uyuma zamanıydı.

Yavaş yavaş uyku bedenime ağırlık yapmaya başlamıştı ve en sonunda rüyalar alemine dalmıştım.