Lavinia | Gerçek Ailem

12.bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Keyifli okumalar

Odaya Umut girdi girmesinede yüzü ağlamış gibiydi ve hata hala ağlıyordu herkes endişeyle ayağa kalktı. Sema hanım "oğlum iyimisin" diye sordu ama Umut daha çok ağlamaya başladı.

Gökçen halam "Umut yavrucum ne oldu anlat bize" dedi. Umut başını hayır anlamında sallayıp merdivenlere koştu.

Sema hanım "kimse arkasından çıkmasın elbet gelip bize ne olduğunu anlatıcaktır" dedi.

Herkes başını sallarken ben ayağa kalktım. Hepsi bana baktı "odama geçicem" dedim.

Asansörü beklemeye başladım. Asansör gelince bindim ve 4.kata bastım.

Asansör 4.kata gelince biraz sarsıldı ama en sonunda durdu. Ben odama doğru ilerlerken tam kapımı açıcaktımki odamdan hıçkırık sesleri gelmesi ile kaşlarımı çattım ve kapıyı dinledim.

Odamda biri ağlıyordu.

Yavaşça kapıyı açtım ve Yatağımda yastığıma sarılarak ağlayan Umutu gördüm.

Ona hiç birşey demeden lavaboya girdim ve işimi gördüm. Lavabodan çıktığımda hala ağlıyordu. Derin bir nefes aldım. masanın üstünde olan peçetelerden biraz alıp ona uzattım.

Elimdeki peçeteleri aldı ve burnuna götürüp sümkürdü.

Ben "niye ağlıyorsun" diye sordum. Umut ağlamaya devam ederken bana bakıp "sana yaptığım şeyler için özür dilerim" dedi.

Şuana kadar bana yaptığı tek şey kötü gözlerle bakıp ergence laf sokmaktı.

Ben "herhalde bunun için ağlamıyorsundur" dedim.

Umut "B-ben iiyi değilim" dedi. Ona destek vermek için elimi sırtına koydum "bana söyliyebilirsin" dedim.

Umut başını salladı ve cebinden bir kağıt çıkarıp bana uzattı.

Katlanmış kağıdı düzelttim ve içinde yazanlara odaklandım.

Hasta raporu gibi bir şeydi. Ben yazanlardan pek birşey anlamasamda bir yazı dikkatimi çekti. Kağıtta Zehirlenmiş yazıyordu.

Umuta bakıp "zehirlendinmi " dedim. Umutun ağlaması biraz durmuştu.

Umut "son bir yıldır her gün zehirleniyorum" dedi.

Ben gözlerimi şokla açıp "kim yapar bunu" dedim. Umut "Tuğçe yaptı" dedi. Ben daha fazla şok olurken o kızın bu aileye niçin böyle şeyler yaptığını düşünüyordum.

Umut "sadece ben değil bütün aile zehirlendi muhtemelen" dedi. Ben "ne duruyorsun soylesene ailene " dedim.

Umut "ben bunu yapamam" dedi. Ben "yapmam zorundasın Umut onların yalanlamı yaşamasını istersin" dedim.

Umut başını hayır anlamında salladı.

Ben ayağa kalktım ve onuda kaldırdım. Umut "ne yapıyorsun" dedi. Ben "herseyi öğrenmeliler kalk" dedim. Yataktaki kağıdı alıp Umutu peşimden sürükledim.

Asansör geldiğinde birlikte asansöre bindik.

Umut "söylemem gerektiğinden emin değilim " dedi.

Ben "Umut emin ol ki söylemen gerek burda tek zehirlenen sen değilsin onca insan zehirlendi" dedim.

Umut başını salladı "haklısın , söylicem" dedi. Bende onu başımı sallayarak destekledim.

Umut elimi tutmuştu ben yüzümü ifadesiz tuttum. Buna ihtiyacı vardı.