Lavinia | Gerçek Ailem

22.bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın

💗
Oy sınırı:240
Yorum sınırı:240
💗

100bin okunmaya çok yaklaştık. 100 bin okunmaya varınca bölümü uzun yapmayı planlıyorum. Ama sizin başka istediğiniz birşey varmı?

Keyifli okumalar

Koşudan sonra eve gidip kahvaltıyı yaptık, formalarımızı giydik ve okula gittik.

Ben direkt sınıfa geçip sırama oturdum. Yaman bana bakış atıp "gunaydın" dedi.

Osman ve Yankı aynı anda "günaydın"dedi.

Ben "hepinize günaydın" dedim ve masaya kitaplarımı koydum.

Osman "eee nasılsın?" diye sordu bana. Ben "iyiyim siz nasılsınız?" Diye sordum.

Osman "iyiyiz" dedi. Ben gülümseyip kafamı sıraya dayadım.

Birkaç dakika kimse konuşmadı ardından Tuğçe şıllığının sesini duydum.

Tuğçe "oooo Lavinia napıyorsun" dedi ağzını yaya yaya.

Ben kafamı sıradan kaldırdım ve Tuğçeye baktım.

Ben "bana bulaşma Tuğçe hiç havamda değilim" dedim.

Tuğçe bana iğrenerek baktı çokta umrumdaydı senin havanda olup olmaman " dedi.

Ben derin bir nefes verirken Yaman "Tuğçe defol" dedi.

Tuğçe,Yamana baktı dudaklarını büzüp "yaa ama Yaman " dedi ama sesini çocuk gibi çıkarmıştı.

Osman, Tuğçeye garip garip bakıp "napıyor bu deli ya" dedi.

Tuğçe, Osmanı umursamadı ve tekrardan bana bakıp "seninle sonra konuşucaz" dedi ve arkasını dönüp kendi sırasına ilerledi.

Ben "sonunlo sonro konoşocoz" diyerek arkasından onu zevklendim.

Yaman gülerken Osman şaşkınlıkla bana bakıp "senden böyle birşey beklemiyordum" dedi.

Ben omuz silktim o sırada içeriye hoca girdi. Osman önüne döndü.

Hoca girdiği an ders anlatmaya başlamıştı birde ingilizce konuşuyordu hiçbir şey anlamıyordum.

Dersi dinlemeye devam ettim çünkü başka yapıcak şey yok.

Öğle tenefüs zili çalınca sıramdan kalkıp kapıya ilerledim.

Arkamdan Tuğkanın bana seslenen sesini duydum. "Lavinia " arkamı döndüm ve ona baktım.

Yanında Merih ile yanıma geliyordu.

Yanıma geldiklerinde onlara "ne oldu?" Diye sordum. 

Tuğkan "kantine mi gidiyorsun?" Diye sordu.

Başımı sallayıp " evet kantine gidiyorum " dedim.

Merih "beraber gidelim"dedi. Başımı salladım ve beraber kantine doğru ilerlemeye başladık.

Yolu yarılamışken ben "Ben Umutuda çağırim" dedim. Tuğkan "bende gelim seninle" dedi.

Başımı salladım ve Tuğkana ,Umutu çağırmaya onun sınıfına gittik.

Bir gariplik sezmiştim. Ben tam sınıfa girecekken Tuğkan kolumu tutup girmemi engelledi.

Ben ona anlamaz gözlerle bakarken o bana sınıfın içini gösterdi.

Sınıfın içine bakınca derin bir nefes çektim.