RENKSİZ(Düzenleniyor)

BÖLÜM 14

"Sabah sabah bu şaşkınlığını neye borçluyuz?" sesiyle yeni takipçime bakmayı kestim ve kafamı kaldırdım.

Daniel karmakarışık saçları ve tuhaf bir gülümseme ile bana bakarken gözlerimi kıstım ve kollarımı göğsümde kavuşturdum.

Daniel gülümsemesi iyice tuhaflaşırken en sonunda o tuhaf gülümsemesine son verdi ve derin bir nefes aldı.

"Tamam tamam. Sarah'ın size öyle davranmaya hakkı yoktu." dediğinde tek kaşımı kaldırdım ve "Ona karşı çıkmak adına bir şey yapmadın." dedim.

Ses tonum biraz yüksek perdeden çıkmıştı. Ama umursamıyordum.

Daniel'ın açık kahverengi gözü bi anda mora dönerken gözlerini kapattı ve ellerini saçlarından geçirdi.

Gözlerini açtığında göz rengi de eski haline dönmüştü.

"Tamam üzgünüm. Bir daha böyle bir şey olmasına izin vermeyeceğim. Söz veriyorum." dediğinde gülümsedim ve bu gergin etkileşimden biraz olsun sıyrılmak için kolunu omzuma attım.

O da elini belime doladığında çoktan hızlı hızlı yürümeye başlamıştık. Ona açtığım yeni sosyal hesaptan bahsettiğimde sanki bütün bir koyunu gözünün önünde yemişim gibi bir tepki vermişti.

Yandan ona dik dik baktığımda "Şaşırdım." dedi. Ellerini de ben masumum dercesine iki yanında açmıştı.

Homurdanarak gözlerimi devirdim ve okulun bahçesinden içeri girmemizle etrafa baktım.

Bahçede bir sürü kişi vardı. Bakışlarım anında karşı da ki Chris'i bulduğunda sanki hissetmiş gibi o da karşısında ki çocuktan bakışlarını çekti ve gözlerimiz buluştu.

İkimizde bir süre birbirimize baksak da Daniel'ın "Hadi sınıfa gidelim." diye bağırarak beni çekiştirmesiyle aramızda ki göz kontağı da bozulmuş oldu.

Daniel durmadan konuşarak beni çekiştirirken okul binasına girmeden önce Chris'in yamuk bir şekilde güldüğünü de görebilmiştim.

*

Dersler aynı sıkıcılığında geçiyordu. Teneffüste Daniel ile birlikte kantine inmiştik. Daniel ben ona bir şeyler anlatırken telefonunda mesajlaştığı malum kişi onu çağrınca beni kantinde tek başıma bırakıp gitmişti.

O malum kişinin mavi saçlarını yolup yüzüne yapıştırmak istiyordum ama Daniel için çenemi kapalı tutmaya karar vermiştim.

Homurdanarak kahve bardağını elimde çevirmeye devam ettim ve karşımda ki sandalyenin çekilmesiyle kafamı kaldırdım.

Chris gülmesini bastırmaya çalışarak bana bakarken elim de ki artık siyah olmuş kağıt bardağı bi an için kafasın atmayı düşünmüştüm.

"Az önce Daniel yanındaydı sanki." dediğinde gözlerimi devirdim ve "Sarah hanım yüzünden beni ekti." dedim.

Chris anladığını belirtir şekilde kafasını salladı ve "Partiyi duydun mu? Daniel sana söylemiştir sanırım." dedi.

Gözlerimi kırpıştırıp ona baktığımda hiçbir şeyden haberim olmadığını güzel bir şekilde ifade ettiğimi tahmin ediyordum. "Tamam haberin yokmuş. Daniel da unutmuştur heralde. Her neyse. Akşam bir parti var. Okulun başlaması üzerine. Kasabada ki bütün gençlerin neredeyse hepsi orada olacak. Sen de gelirsin değil mi?" dedi.

Bir sürü insan fikri beni iliklerime kadar korkuturken kendi kendime kızdım.

Bunları aşmam gerekiyordu.

"Gelmek isterim. Büyükanneme haber vermeliyim." dedim. Chris kocaman gülümseyip beni onayladığında kafamda çoktan kıyafet kombinleri dönmeye başlamıştı.