ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို

အခန်း ၁၀၀

အပိုင်း (၁၀၀) လှိုင်းအတက်အကျ

မြူနက်များသည် ကော်ရစ်တာတလျှောက်လုံးကို လျင်လျင်မြန်မြန်ပဲ မည်းမှောင်သွားစေသည်။ ထို့နောက် မြူနက်များသည် တံခါးတစ်ခုသို့ရောက်သောအခါ တံခါးကို တွန်းဖွင့်လိုက်သည်။ သစ်သားတံခါးသည် အားနှင့်ရိုက်ခံလိုက်ရသလို နံရံကို ဘန်းခနဲမြည်အောင် တိုက်သွားပြီး မကောင်းဆိုးဝါးမြူနက်များသည် အခန်းထဲသို့ တစိမ့်စိမ့်ဝင်သွားကြသည်။

နံရံသည်ပင် တုန်ခါနေသည်ထင်ရသည်။ ကျန်းလော်ကို အခန်းထဲမှ အိပ်ရာပေါ်သို့ ပစ်တင်လိုက်လေသည်။

အိပ်ရာကြောင့် ကျန်းလော်သည် အနည်းငယ်ကြည်လင်လာသလိုလို ဖြစ်လာသည်။ သူသည် အသံတိုးတိုး ကျိန်ဆဲရင်း မျက်လုံးကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သည်။ သူ့လက်များကတော့ အိပ်ရာခင်းကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သူ့မျက်လုံးများသည် ဒေါသကြောင့် ကြယ်များကဲ့သို့ တလက်လက်တောက်ပနေသည်။ ထို့နောက် အိပ်ရာအစွန်းနားတွင် မတ်တပ်ရပ်နေသော ချီယုံကို မော့ကြည့်လိုက်သည်။

ချီယုံသည် နှုတ်ခမ်းတင်းတင်းစေ့ရင်း မြူနက်ထဲမှ ထွက်လာသည်။ သူ့ဆံပင်များသည် ရှုပ်ပွနေပြီး အံ့အားသင့်စရာကောင်းလောက်အောင်ပင် အမြဲလိုလို သပ်ရပ်ကျော့ရှင်းနေသော ဝတ်စုံသည် အတော်လေး ဖိုသီဖပ်သီဖြစ်နေသည်။

သူ့ပုံစံသည် အမြန်ထွက်လာရပုံပေါ်နေသော်လည်း လှပကျော့ရှင်းသော ကိုယ်နေဟန်ထားကမူ မပြောင်းလဲသေးပေ။ အနက်ရောင်ဆံပင်များသည် မျက်ခုံးပေါ်ထိ ဝဲကျနေပြီး ချီယုံသည် ဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲသို့ လက်ထည့်ထားရင်း ကျန်းလော်ကို စိတ်တိုနေတာလားဘာလား မသဲကွဲစွာကြည့်သည်။

ထိုမျက်လုံးများသည် ကြောက်မက်ဖွယ်ကောင်းသည်။ ကျန်းလော်သည် အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ထားသည်။ သူ့အမြင်အာရုံသည် ပူလောင်မှုကြောင့် ဝေဝါးနေကာ ချီယုံ့ကိုကောင်းကောင်းမမြင်ရပေ။ ပြင်းထန်သော မီးတောက်သို့မဟုတ် လှိုင်းမထန်ခင် ငြိမ်သက်နေသော ပင်လယ်ကဲ့သို့ပင် သူ့ခံစားချက်များသည် ခေါင်းစဉ်တပ်မရနိုင်အောင် မရေမရာဖြစ်နေသည်။