•32•

438 33 1
                                    

Merhabalar,uzun bir ara oldu galiba yine. Ama ben yeniden geldim. Bölümü bitirince de hemen sizlerle buluşturayım dedim.

Umarım beğenerek okursunuz, keyifli okumalar dilerim.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı lütfen unutmayın. Sağlıcakla kalın.

Not:

Profilimdeki diğer kitaba bakmayı unutmayın lütfen. 😌

•••

•••

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


•••

Omzuna sert olmayacak bir şekilde vurdum.

"Pisleşme!" Üzerini dahi  değiştirmeden gelmişti. Yüzündeki yorgunluk ise ben burdayım diye bağırıyodu, birkaç kilo eksiğde vardı gittiğinden beri. Sessizce bir iç çektim, aldırıdım tekrardan.

"Git duş al, o zamana kadarda yemek hazır olur zaten." Postallarını vestiyerdeki dolaba yerleştirdi.

"O kadar gelmişim,kocana bir öpücük de mi yok Çakır?"

Bu gün çok mu serseriydi ne. Gözlerimi kıstım. Öpecek gibi yaklaştım, aramızda milim mesafeler varken kucağındaki çiçeği hızla çektim ve uzaklaştım. Bakışlarım meydan okurcasına bir haldeyken şekeri elinden alınan küçük bir çocuk gibi tatlı bakıyordu.

Sonrasında gülerken gülleri burnuma yaklaştırdım. Misler gibi kokuyorlardı, çok değil yarım saate tüm evi koku alırdı kesin.

 Misler gibi kokuyorlardı, çok değil yarım saate tüm evi koku alırdı kesin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Ben gülleri suya koyayım,solmasın." Göz kırparak onu arkamda bıraktım.

Biraz daha kalsaydım uzun bir ağlama süresine çevirebilirdi,o yüzden hızla uzaklaştım. Ayrıca çok yorgun gözüküyordu zaten. Duş alınca birazda olsa hafiflerdi.

Mutfağa geçtim, büyük bir kavanoza su doldurup güllerin hepsini içine bıraktım. Dal şeklinde değilde kökleri de vardı. Bu tip şeyleri sevmediğim için uzun vadeli bir fikirdi büyük ihtimalle.

İNTİZAR(VATAN AŞIKLARI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin