Kadın, karlı dağların manzarasına bakarken elindeki sigarayı ateşledi. Arkasından gelen kokuyla burunun direği sızladı, ciğeri yandı,bir kez daha paramparça oldu...
O'nun kokusuna daha fazla maruz kalmamak için aceleyle bir nefes daha çekti sigarad...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•••
Hani,bazen deriz ya 'kelimeler yetersiz kalır ' diye. Gerçekten de öyleydi. Karşımda masumca uyuyan kızın üzerine elimdeki pikeyi örterken gözüm bir kez daha karnına takılı kalmıştı.O kadar güzel,o kadar eşsiz gözüküyordu ki bu görüntü...
Rahatsız etmemek adına çıkıp kendimi odama atmıştım. Şimdi ise karnımı açmış ayna karşısında düz ve yara izleriyle kaplı olan derimi inceliyordum.
Ne kadar düşünmek istemesemde elim istemsizce karnıma gitmişti. Eğer Cihan beni o masada bırakmamış olsaydı,belki bizimde bir çocuğumuz olmuş olabilirdi.
O'nda olan bir parça fikri,karnımda kelebek sürüsüne sebep olmuştu. Fikri bile bu kadar güzelken, yaşaması kim bilir ne kadar eşsiz olurdu?
Ama, imkansızdı işte... Nasılsın bin parçaya bölünmüş bir bardağı eski haline getiremezsek, Cihan ile olamazdık. Aramızda engeller vardı. Kendi dâhi dünyada olmayan bir engel...
Farkına dahi varmadığım göz yaşlarımı silip buna bir son verdim. Çünkü bu yaptığım kendime acı çektirmekten başka bir şey değildi. Bunun gayet farkındaydım. Dört yıl boyunca böyle bir hayal kurmamak için çabalarken şimdi kalkmış düşündüğüm şeyse nasıl bir ironiydi...
•••
-Komutanım tekrardan teşekkür ederim.
-Önemli değil Mert,bir şey yapmadım. Hadi iyi geceler, şimdi uyanacak kızcağız. Hem terli,üşümesin.
-İyi geceler Komutanım.
Karşı dairenin kapısının kapanmasıyla bende kapımı kapatmış ve kilitlemiştim. Karşı duvardaki saate baktığımda saatin daha yeni dokuza geldiğini görmüştüm. Mert bir kaç saat öncede gelmiş ama Merve'nin uyuduğunu söyleyince kıyamayıp geri gitmişti. Tamamen işlerini bitirdiklerinde ise bu sefer alıp gitmişti.
