Kadın, karlı dağların manzarasına bakarken elindeki sigarayı ateşledi. Arkasından gelen kokuyla burunun direği sızladı, ciğeri yandı,bir kez daha paramparça oldu...
O'nun kokusuna daha fazla maruz kalmamak için aceleyle bir nefes daha çekti sigarad...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
•••
Kitabımı Mor ve Ötesi-Bir derdim var, parçasıyla çok özdeşleştiriyorum. Yazdığım bir çok bölüme uyduğu gibi,zihnimdeki gidişata dah uyuyor.Fakat bu bölümü ayrıca bu parça ile okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum.
Merhabalar, öncelikle hoşgeldiniz. Bölüm sonunaki karakter analizlerine yorum yapmadan geçmeyiniz. Oy vermeyi ve satır arası yorumlarınızada yer veriniz lütfen. 🙏🏻
Şimdiden oy ve yorumlarını eksik etmeyen herkese teşekkür eder,keyifli okumalar dilerim. =)
•••
Önceki bölümden hatırlatma:
"-Abi yalvarırım yetiş abi! Merve, Merve vuruldu. Çok, çok kan var. Yardım et!
Mert'in çığlıkları kulağımızı sağır ederken ne ara evden çıktık ne ara yola koyulduk farkında dahi değildim.. "
•••
Hastaneye sonunda vardığımızda koşarak danışmaya gitmiş ve oldukları yeri öğrenmiştik. Seri adımlarla yönümüz ameliyathaneyi bulduğu zaman yerde çökmüş ve acı bir şekilde ellerine bakan Mert'i görmek yüreğimi son derece yakmıştı.
Cihan Mert'in karşına geçtiğinde ayağa kaldırmaya çalışmış ama Mert kendinde olmadığı için bunu zorlukla yapmıştı.
Mert "Nasıl oldu?" diyen Cihan'ı duyacak halde değildi. Gözlerini bir saniye bile ellerinden ayırmamıştı. Ellerine ve üzerine baktığımda beyaz gömleğinin ve ellerinin kan içersinde olduğunu görmüştüm.
Ne hayallerle giydiği beyaz gömlek şu an ne haldeydi. Sabah Merve'nin dediğine göre Mert 'yanında düzgün gözükeyim' diyerek gömleği defalarca kez ütülemişti.
Sabahki gözleri gülen adam şu an neden boş gözlerle bakıyordu?
Dakiklar geçmesine rağmen Mert hiçbir soruya cevap vermemiş ve kanlı ellerine bakmaya ve 'O'nun kanı' diyerek sayıklamaya devam etmişti.
Boş kolidoru bir anda tokat sesi kaplamış ve dakiklar sonra Mert'in bakışları ellerinden ayrılmıştı.
"KENDİNE GEL BENİ ÇILDIRTMADAN ANLAT! BÖYLE YAPMAN NE MERVE'YE NE DE ÇOCUKLARA YARDIMCI OLUYOR."
