İNTİZAR(VATAN AŞIKLARI)

•28•

Merhaba arkadaşlar bir duyurum var sizlere:
Şöyle bir kararda aldım. Artık hiç istemesemde oy sınırı koymayı düşünüyorum. Bir yıldıza basmak bu kadar zor olamaz bence ya. İnanın bende bu platformda kitap okuyorum. Bazen yorum yazmak istemiyorum, üşeniyorum ama okuduğum kitaplara oy vermeden geçmiyorum. Sizlerden yorum bekliyor muyum?

Kesinlikle evet. Ama bende yorum yapmayı çok seven birisi olmadığım için bu konuda bir şey demiyorum. En azından bir saniye o yıldızına basın ki, 'bu insanlar okumuşlar,emek verdiğim şey birilerine gitmiş' diyerek bir dönüt alayım sizlerden.

Büyük bir ihtimalle gelecek olan diğer bölüm sınırla gelecek.

•••

Hıçkıra hıçkıra koynumda ağlayan kadının saçlarını okşarken belime sarmış olduğu kolu sanki kaçmamdan korkar gibi sıkıyordu.

"Ben geldim artık, bitti.."

"Çok korktum," araya bir hıçkırık daha girdi ."Çok özledim... Dokuz yıl boyunca açılan şu kapıdan" eliyle kapıyı işaret etti,"Senin girip boynuma sarılmanı bekledim."

Gözümden yaşlar bir bir bir akarken konuştum. "Sence ben istemez miydim gelmeyi? Ha,istemez miydim?"

Derin bir iç çekip devam ettim,"Ama gelemedim,korktum, aynı şeyleri yaşamaktan korktum..."

"Neden bize gelmedin güzel kızım?" konuşmaya dahil olan Deniz amcayla gözlerinin içine bakmakla yetindim. Biliyorlar mıydı?

"Sen bize geleydun, biz seni o şeref yoksunlarinden korur, başımızın tacı olarak bir ömür saklardik."

"Sizede zarar verirler-"

"Bi pokimi yiyemezdu şerefsuz!" Kabaran laz damarıyla aniden yükselirken Şehriban Teyze hemen olaya girişmişti.

"Tansiyonun çıkacak,az sakin!" Bu halleri göz yaşlarıma rağmen gülmeme neden olurken üzerimde hissettiğim bakışla başımı sağ tarafa çevirmiş ve kolona yaşlanmış, kollarını birbine bağlamış beni izleyen Cihan'ı gördüm. Bakışları tedirgin ve huzursuzdu. Dudaklarını sessizce kıpırdattı, "ağlama" dedi. Sesi çıkmadı ama dedi.

Yavaşça gözlerimi kırpıp iyiyim mesajı verdim.

"Ha bu uşak da kimdur?"

Cihan rahatsızca yerinde kıpırdanırken muhtemelen onu kim olarak tanıtacağımı merak ediyordu. Cihan dahil hepsinin bakışları merakla benim üzerimdeydi.

•••

Cihan'ın ağzıma uzattığı böreği keyifle yerken Deniz Amca tam gaz beni utandırmaya devam ediyordu.

"Ha bu varya bu! Ne hindur bilemesun! Bir kere okilde kavga etmiş bu delu kiz. Neyse ha buraya geldu. Tabi yüzü beş kariş havada! Amma yok! O gatir inadından bir şey demiyi tabi! Sonra uşağin ailesi geldi. Garşimizde o zaman onun iki gati bir şam yarmasi var. Ama bir görecesun! Uşag pert!"

Cihan tek kaşını bana kaldırmış bir şekilde bakarken, umursamaz bir şekilde omuz silktim ve çayımdan bir yudum aldım.

Haklıydım o gün bir kere! O çocuk haketmişti!

"Uşağin ailesi gelmuş. Deduler ha bu kizinuz nerededur? Kalktı çıktı delü, 'benim' deyi! Yok niye yapmişta falan filan anasiyle babası baya dırdır ettu. Bizimki hâlâ gıkıni çıkarmayi tabi. 'Canımı sıktı' dedi. Adamlar ha polis çağıriyirdi ki kapidan bir uşag girdi geldi. Yanında ha iki polisile! Meğer kıza sarkintilik yapmış bunun dövdüğü uşag,bizum bu delüde kalkmış perte çikarmiş!"