24

306 18 6
                                    

Linda's POV:
Nog steeds helemaal in shock loop ik weer terug naar de balie. Laura is net meegenomen naar verdieping 1. Ik heb echt nog nooit meegemaakt dat iemand zich zo verzette. Het ergste vind ik nog dat ik alle angst pijn woede en verdriet in de ogen van elke meisje kan zien. en ik kan niks doen. Het enige wat ik te zeggen heb is welke verdieping en welke kleur. Toen Laura binnen kwam zag ik woede en verdriet in haar ogen maar ook vastberadenheid alsof ze al een heel plan bedacht had om hier weg te komen. En dat vind ik zo bijzonder aan haar. Dat is de reden dat ik haar de kleur rood gegeven heb en verdieping 1 en niet verdieping 2.

Laura's POV:
Ik word in een kamertje geduwt en hoor daarna gelijk de deur achter mij opslot gaan! Ik draai me vliegensvlug om en begin aan de deurklink te trekken en op de deur te slaan.
"LAAT ME ERUIT IDIOTEN!" geen geluid, tss natuurljk niet wat had ik anders verwacht. Ik draai me om en laat me tegen deur naar benden zakken. Ik voel dat er een traan over mijn wang heen loopt. Wat gebeurt er toch allemaal? Waarom kan mijn leven niet gewoon normaal zijn? Kon ik maar antwoorden krijgen op die vragen. Ik blijf een tijdje zitten met mijn hoofd op mijn handen.

Als ik opeens stemmen hoor spits ik mijn oren en probeer te horen wat er precies wordt gezegt.
Ik vang een paar woorden op ..."rood",...Laura",..."1e" maar veel wijzer wordt ik er niet van! Ik hoor dat de voetstappen steeds dichterbij mijn deur komen. Als ik hoor dat er in de deur van de kamer waar ik zit een sleutel wordt gestopt ga ik snel op het bed zitten dat in het kleine kamertje staat en veeg mijn tranen weg. Niet snel daarna gaat de deur open en komt er denk ik een jongen van 17 de kamer binnen. Hij heeft bruin haar en mooie bruine ogen. Vragend kijk ik de jongen aan. "Wat doe je hier? Kom je me in elkaar slaan ofso? Ga je gang zou ik zeggen het maakt mij niks meer uit mijn leven is toch al verpest, eerst mijn vader, dan dingen met mijzelf, dan worden gepest dan worden opgesloten en dan dit!! Roep ik boos uit! 'Ik ben Stijn' is het enige wat hij terug zegt. 'Nou ik ben Laura maar dat wist je waarschijnlijk al!" Ik zie dat hij knikt! "Ik ben hier om je de kleren te brengen en om uit te leggen wat precies de bedoeling is." Mijn oog valt nu pas op de tas die hij in zijn hand heeft. "Ooh nou vertel!" Zeg ik boos maar toch ook wel nieuwschierig.
"Je hebt de kleur rood gekregen omdat je bij de mooiere meiden hoort, Linda heeft besloten om je verdieping 1 te geven en dan moet ik je zeggen daar heb je erg geluk mee.
"GELUK?" onderbreek ik hem, ik heb helemaal geen geluk alleen maar ongeluk!"
Het lijkt alsof ik nooit iets gezegt hebt want nadat ik uitgepraat bent gaat hij gewoon weer verder waar hij was gebleven met vertellen. "Je moet namelijk alleen maar in een restaurant werken, een nadeel is dat je een lingerie pakje aan moet en er mag aan je gezeten worden. Als je naar verdieping 2 gestuurd werd bleef het niet bij het alleen maar aanraken" eindigt hij zijn verhaal. Ik voel de misselijkheid omhoog komen. Ik begrijp maar al te goed wat de meiden van verdieping 2 moeten doen. Ik ben Linda eeuwig dankbaar dat ze mij niet daar naartoe heeft gestuurd. "En wat als ik het niet wil en dat lingerie setje niet aan ga doen en niet wil dat mensen aan mij gaan zitten? Wat gebeurt er dan?" Vraag ik. "Niet iets dat heel prettig is dus zorg er maar voor dat je gewoon doet wat er aan je gevraagt wordt!" Ik zucht waarom leren ze hier niet om een keer duidelijk antwoord te geven op een vraag!
"Jaha maar wat gebeurt er dan!" Vraag ik geïrriteerd. "dan moet je naar de baas! En dat is geen pretje" zegt hij op een kille toon waardoor ik rillingen over mijn lichaam heen voel lopen.

-------------/////-------/-------///--------------------- alweer hoofdstuk 24!!
Please vote en comment! 😊 hoop dat jullie dit een leuk hfstje vonden! Xx

GEPESTUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum