GEPEST

17

Roos POV:
Woedend zit ik op de bank. Ik haat haar hoe durft ze dat te zeggen na alles wat ik voor haar gedaan heb. Eerst geloofde ik Puck niet maar nadat ze me het bewijs had laten zien werd ik woedend. Ik begon te huilen en Puck had me getroost. Ze zei dat ze me ging helpen om haar op een nare manier terug te pakken. En ik krijg geen medelijden meer met haar. die bitch!

Lotte's POV:
Met bonkende hart sta ik voor Laura's huis twijfelend of ik moet aanbellen. Wat als ze me nooit meer wilt zien en de deur gelijk weer dicht gooit. Zonder er echt bij na te denken druk ik op de bel. Ik voelde mijn benen trillen als ik de voordeur open hoor gaan. Ik schrik als ik Thomas in de deur opening zie staan. "Oh euh...h.ho..i! Stamel ik. "wat kom je hier doen?" Vraagt hij bot. Zenuwachtig en half schamend zeg ik "ik wil het goedmaken met Laura, ik heb me stom gedragen en een grote fout gemaakt, ik wil gewoon zeggen dat het met spijt?" Het laatste woord komt er een beetje vragend uit. "Ik zal vragen of ze je wilt spreken" en met die woorden loopt hij weg. Aarzelend sta ik voor de deur. Zal ik naar binnen lopen of niet? Lang om na te denken heb ik niet als ik zie dat Thomas weer voor mijn neus staat. "Sorry ze wilt je niet spreken, ik denk dat je haar even de tijd moet geven. ik knik teleurgesteld. "Wil je zeggen dat het mij echt spijt".

Laura's POV:
Ik zit in half te slapen in Thomas zijn armen ik voel dat hij aan het typpen is op zijn mobiel maar besteed er verder gewn aandacht aan. Als de bel gaat kom ik versuft en vermoeid overeind. "Ik ga wel" hoor ik Thomas zeggen. Ik hoor Thomas de voordeur open trekken en hoor dan even niks. Daarna hoor ik een meisjes stem ik concentreer me op de stem en weet bijna meteen dat het Lotte is. Nieuwschierig luister ik "ik wil het goedmaken met Laura, ik heb me stom gedragen en een grote fout gemaakt, ik wil gewoon zeggen dat het met spijt?" hoor ik Lotte zeggen. Ik hoor aan de stem van Lotte dat ze het echt meent. Even later komt Thomas naar binnen met een serieus gezicht "Lotte staat voor de deur, ze wilt je spreken maar ik snap als je nu niet met haar wilt praten". Ik zit na te denken of ik even met haar zal praten. Uiteindelijk zeg ik nee. Wat ze heeft gedaan kan ze niet zomaar meer goed maken.

Pucks POV:
lachend zit ik op de bank. Die Roos is net zo dom als haar vriendinnetje. Ik had de naam van Remon verandert in Laura en had gevraagt of Remon wat gemeens over Roos wou zeggen. Ik had er natuurlijk een screenshot van gemaakt en hiernaar Roos gestuurd. Ze belde me daarna huilend op en ik heb haar toen verteld dat we haar wel terug pakken. Nu zit ik te bedenken hoe. Ik wordt verstoord uit mijn gedachtes als ik mijn mobiel hoor plingen. van Ramon.

- Lieve Puck, het spijt mij heel erg maar ik ben niet meer verliefd op je. Ook wil ik stoppen met pesten. Ik begin in te zien dat het fout is wat ik doe. Ik hoop dat jij op een gegeven moment ook inziet dat pesten geen manieren is om je problemen op te lossen. Wat jij hebt meegemaakt is natuurlijk niet leuk. Maar doordat je zelf vroeger erg gepest bent hoef je dat nu een ander niet aan te doen. Ik stop in ieder geval met je helpen
Groetjes Ramon.

10 keer lees ik het over. Ik krijg tranen in mijn ogen. Waarom heeft hij het uitgemaakt? Ik dacht dat hij er altijd voor mij zal zijn. Huilend laat ik me op de bank vallen. gelukkig is het morgen zaterdag. Dan hoef ik hem in elk geval niet te zien. Langzaam gaat mijn verdriet over in woede. Als Ramon denkt dat hij mij over kan halen om te stoppen met pesten heeft hij het goed mis. Laura verdient het gewoon om geen goed leven te hebben. Ik sta op van de bank en ren naar mijn kamer. Daar stuur ik een wats apje naar Roos om te vragen of ze tijd heeft om langs te komen. Ik heb al iets bedacht maar het is link. En ik heb geen zin in politie en al die aanhang. 1 ding weet ik zeker. Ze moet uit mijn leven. Nee wat zeg ik ze moet uit deze wereld.

---------------------/////---------------------------///-------
Het is me weer gelukt! 🎉
X