CHAPTER FORTY-FOUR

179 39 5
                                    


As curiosity was knocking inside me, I can't help but to wait a perfect time to confront the enemy, although I don't want another day to pass by.


I think, this night is just perfect to know the enemies.


"You think, they came here because of us?" Akieyah suddenly asked.


"Hmmm, it's possible." sabi naman ni Verlin.


Hindi naman ako nagsalita and was just leaning onto my Ducati.


After half an hour staying inside the Arena. We've decided na maunang lumabas at mag stay sa parking lot. Hindi rin namin inalis ang tingin kanina sa grupo ng DSG na kasama sina Sidney.


I have this thoughts where Sidney came to UWS because of something, maybe because of us.


There is a high possibility na alam na nila lahat ng mga activities ko for the past days. I am sure they know that me and my gang frequently visits UWS as one of the strongest gang.


"Hmmm... They're here." biglang sambit ni Verlin.


Kaming tatlo ay nakatingin lang sa may exit door, since mula sa kinalalagyan namin ay na tatanaw namin ang mga taong lumalabas mula sa arena.


As what Verlin mentioned, nakikita na namin ang mga taong kanina pa namin hinihintay.


"DSG's not with them huh." Akieyah said with a smirk on her face.


I just remain poker-faced habang nakatingin kay Sidney na naglalakad sa likuran ng dalawang babaeng kasama niya, I guess they're going home na.


Pero nakakatawa dahil obvious sa muka ni Sidney ang disappointment. Guess, my idea seems right.


"Where are you going?" biglang tanong ni Akieyah nang umayos ako ng tayo at magsimulang maglakad paalis.


"I am just going to work." I wearily replied as I continue walking my way to where Sidney and her girl friends were going.


Hindi ko naman naramdaman na sumunod sina Akieyah at Verlin sa'kin, although I can feel them watching me following our enemies.


Sinundan ko lang sina Sidney na papunta sa kabilang parking space, hindi malayo kung saan naka park ang mga sasakyan namin.


While I am about an inch away from them bigla tumigil si Sidney kaya napangisi nalang ako at tumigil rin, halos kalahating dipa nalang ang layo ko sa kaniya.


Natatawa nalang ako dahil hindi man lang niya naramdaman ang presensiya ko.


"How's your night? You seems disappointed." I mockingly uttered.


Lumingon naman si Sidney sa'kin with such confused and raddled expression.

THE REAL QUEEN'S LIFE (COMPLETED)Where stories live. Discover now