CHAPTER NINE

325 92 16
                                    

What everyone can see right now, is really not who I am. Weyla Navar is not who she really is. She's incomplete, she's missing almost everything about her life, herself, she's incomplete.


I felt someone walked behind me at naupo sa tabi ko. Pero hindi ko siya nilingon at nanatili lang ang tingin ko sa mga halaman.


"What are you thinking? You have a problem?" he suddenly asked. I glance at him and sighed.


"Xzevier... What will you do if you lost your memory?" I suddenly asked.


"Why'd you asked?" takang tanong naman niya.


I just smiled a little habang nakatingin sa mga bulaklak at pinapanuod ang mga paro-parong lumilipad at yung mga nakadapo sa bulaklak..


"Because it felt emptiness... You doesn't even know who you are. You don't remember anything about your past life. Hindi mo alam kung may mga tao kang mahal na nakalimutan mo... Losing memories are damn hard." then I bitterly smiled.


"Weyla?" he worriedly mentioned my name.


"You only know your name, not your current self, not even your true personality."


"Ano bang sinasabi mo, Weyla?"


Napalingon naman ako sa kaniya at tiningnan siya sa mata. He's looking at me seriously.


"I have an amnesia, I lost my memories, almost three years ago." mahinang sabi ko.


Gulat naman siyang napatitig sa akin dahil sa sinabi ko.


"Y-you what!?"


Napaiwas nalang ako ng tingin at napa buntong hininga. Siya palang ang una kong sinabihan tungkol sa kondisyon ko ngayon. Can't even open this up with the girls, naghahanap pa ako ng tyempo.


"Does Klinnia and Monique know about this?" Maya-mayang tanong niya, umiling naman ako bilang sagot.


"How?... I mean, anong nangyari?" tanong niya ulit.


Malalim akong napabuntong hininga at pilit na ngumiti.


"Lola and auntie said, I was hit by a car. Nabagok ang ulo ko and I was even in coma for six months." Maikling kwento ko sa kaniya. Wala naman siyang naisagot at nakatingin lang sa akin.


"Ang hirap... Ang hirap ng ganitong sitwasyon... Gusto kong maalala, gusto kong maalala kung sino ako, gusto kong maalala kung ano ang nakaraan ko—"


Hindi ko na naituloy ang sasabihin dahil hinila niya ang kamay ko at napayakap nalang ako sa kaniya.


"You don't have to worry... I know babalik din ang memories mo. You just have to be patient and live your life for you who are today."

THE REAL QUEEN'S LIFE (COMPLETED)Where stories live. Discover now