Pieter spijbelde. Hij spijbelde van zijn hoofdfiguur-les en struinde door de gangen op zoek naar Lilou. 'Pieter!' riep Lilou en ze trok hem in een leeg lokaal. 'Lilou? Wat is er? Ik heb je overal gezocht!' riep Pieter. 'Later! Heb jij toevallig iets van... hoe zeg ik dit? Veranderingen? meegemaakt?' vroeg Lilou. Pieter keek Lilou aan. 'Veranderingen?' vroeg hij. 'Ja. Dat je meer op je ouders gaat lijken, bijvoorbeeld?' 'Nee. Niet dat ik weet, hoezo?' 'Dat is een lang verhaal!' Lilou haalde diep adem en begon te vertellen.
'Je maakt een grapje, toch?' vroeg Pieter. 'Zeg asjeblieft dat je een grapje maakt.' Lilou schudde haar hoofd. 'Dat is echt niet waar, toch?' Pieter keek haar bijna wanhopig aan. 'Ik weet dat het een schok is, maar ik heb het gehoord van iemand die er echt verstand van heeft,' antwoorde Lilou. 'Wie dan?' 'De dochter van assepoester,' zei Lilou. 'Die is dood.' 'Ze is springlevend. De directeur heeft haar dood in scène gezet!' 'Dat mag niet. Dat is tegen de Verhaallijnregels.' 'En toch is het zo!' riep Lilou. Pieter probeerde te bedenken of hij ooit een meisje had gezien die leek op assepoester. 'Pieter! We moeten hier wat aan doen!' onderbrak Lilou zijn gedachten. 'Wat dan? Niemand luistert naar ons!' zei Pieter. Lilou dacht na. Waarschijnlijk begonnen haar Gekke Hoedenmaker ideeën te borrelen. Daarna kreeg ze een glimlach op haar gezicht. 'We geven een theefeestje.'
JE LEEST
De school van Mijn Verbeelding
FantasyDe kinderen van bekende figuren uit films, boeken, spookjes en volksverhalen gaan allemaal naar dezelfde school. Maar ieder met hun eigen problemen. Milly begint op haar moeder te lijken, Jaimey is precies goed voor de school maar niet gelukkig, Pie...
