Ms. Wattpader Meets Mr. ML Player ( Trivino Series 03 ) | Edited Version |

CHAPTER 22

We grow, we mature, we both succeed. 

Habang pinupuno ang dalawang taon para sa apprenticeship, nag-aaral ako in preparation for board exam. Nauna nang nag-take si Khenzie. And luckily, agad siyang nakapasa! He’s an engineer now!

Sobrang daming nangyari sa nakalipas na apat na taon. Reehnah choose to study abroad kaya naman after graduation ay nagkahiwalay agad kami. Fenix said his sorry to me, kalaunan naging maayos naman kami. Wala nga lang akong balita sa kanya ngayon.

Khenzie and I were still best of friends. He told me he’s willing to wait for me, ngayon naghihintay pa rin siya.

Hindi naman kami nagmamadali ni Khenzie. We both enjoy the life of being single. Nakakatuwa kasi parang automatic na sa ’min na sa huli, kami talaga. Wala mang nagsasabi pero alam kung iyon pareho ang tingin namin. That we’re for each other. 

I smiled  looking at my phone’s wallpaper, graduation pic namin ni Khenzie.

***

After one year of working in Dominggo Group of Companies, I choose to live separately with my parents. Nagpapaka-independent naman na ’ko kaya nilubos-lubos ko na. Mas convenient din ang paglipat ko sa condo unit na ito kasi mas malapit sa company.

I press the elevator’s button and wait for it to open. Nang bumukas ito ay nakangising mukha ni Khenzie ang bumungad sa ’kin. Agad naman akong napairap.

I forgot to mention, ang baliw na ito ay bumukod din kay Tita Gen. Pipili na lang ng condominium doon pa sa kung saan ako nakatira. He’s living above the floor of my unit, in other words kapitbahay ko lang siya.

“Convenient kasi malapit sa kompanya, hindi kita sinusundan ’no! H’wag kang masyadong feeling.” I can still remember his words before when I asked him about it. Umirap lang ako sa kanya, like I have a choice? Maaaring ’yon nga ang rason niya pero, maniwala? 

“Morning pangit,” pang-aasar niya.

“Morning baliw,” tamad kong ani bago pumasok sa elevator. Kaming dalawa lang ang tao.

“Saan ka ngayon?” He asked before pressing the button for me. Hindi ito ang unang pagkakataon na nagkasabay kaming bumaba at pumasok sa trabaho. 

“Sa opisina tapos may bibisitahing site mamaya. Anyways, kamusta ’yung proposal sa Grench?” tanong ko. Malaking project din ’yon. He smirked at me, sa mukha niya pa lang alam ko na agad ang sagot.

“Congratulate me, I’ll be working with your ex-crush,” may halong pait na aniya.

“Send my regards to him,” natatawa kong ani. Ang tinutukoy niyang ex-crush ay si Khaizer Grench, ’yung captain ng basketball team dati.

“Ba’t ako? Ikaw magsabi!” iritadong aniya.

“Sige ba! Kailan ang ground breaking? Isama mo ’ko para makamusta ko siya ng personal,” panunuya ko.

“Hindi ka imbitado!” aniya. Sakto namang bumukas na ang elevator kaya nagpamauna siyang umalis. 

Napailing na lang ako, “Seloso.” 

I went to my car and opened it. Nakapundar na rin ako ng sasakyan kaya lang ay second hand, pero mabuti na rin ito at least may magagamit ako. 

I started my cars engine, tumunog ito pero kalaunan ay namatay ang makina. Agad na kumunot ang noo ko. Inulit ko ang pagpapaandar pero pareho lang ang nangyari.

“Not again!” I groaned. Sinubukan ko ulit pero ayaw talaga. Namamatay ang makina.

Napatingin ako sa ’king gilid nang bumusina ang itim na BMW, sasakyan ni Khenzie. Ngumiwi ako at hinagilap ang mga gamit ko sa sasakyan. Bumaba ako at lumipat sa sasakyan ni Khenzie. He smirked when he saw my lousy face.