His Sister

Hoofdstuk 23

P.O.V Lizzy

Langzaam laat ik Luke los en kijk hem aan. ik voel een traan langs mijn wang lopen en zie dat Luke zijn ogen ook waterig zijn. "het komt goed broertje geloof me" snel geef ik hem een kus op zijn wang. Luke glimlacht alleen maar, want ik weet dat hij zijn stem niet vertrouwd.

Het breekt me om hem zo te zien en vooral omdat het mijn schuld is. "ik hou van je" zeg ik snel en knuffel hem weer. God, wat houdt ik van deze jongen. ik hou meer van hem dan iedereen op deze wereld. hij is altijd mijn steun geweest en op sommige moment zelfs mijn laatste hoop. een ding is zeker, als Luke er niet was geweest was ik er ook niet meer geweest.

Weer laat ik Luke los en richt me op de rest. "als jullie het niet erg vinden ga ik me even omkleden, oke ?" Ze knikken en lopen de badkamer uit. Voor Louis kan gaan houdt ik hem tegen "wil je hier blijven, ik moet Vera Skypen om alles uit te legen" "tuurlijk," antwoord Louis en geeft me een kus op mijn voorhoofd. een aangename rillen gaat over mijn lijf en de plek die Louis heeft gekust lijkt in brand te staan. Louis verlaat de badkamer zodat ik me kan omkleden.

Snel trek ik wat kleren aan en doe mijn haar en make-up. ook poets ik mijn tanden om die nare smaak uit mijn mondt te krijgen.

k

Als ik klaar ben loop ik richting de slaapkamer waar Louis op het bed met zijn mobiel bezig is, god wat mis ik dat ding. Je merkt pas dat je verslaafd bent aan je mobiel als je hem niet meer hebt. Luke heeft hem minder dan een dag en ik mis mijn mobiel nu al. IK pak mijn laptop en gooi hem op het bed. "dat ding kan ook kapot he" lacht Louis. ik haal mijn schouders op en kom naast hem op het bed zitten. Ik wacht tot mijn laptop is opgestart en start Skype op. gelijk zie ik dat Vera online is. Ik ga met de muis richting het bel icoontje van Vera maar blijf boven de knop hangen. ik bijt op mijn  lip en zucht diep. dan laat ik me verslagen achter over op het bed vallen "ik kan het niet" zucht ik. "waarom niet"vraagt Louis "omdat ik zeker ben dat Vera teleurgesteld zal zijn, en als ik iets niet wil is dat ik nog iemand teleur stel" "weet ze het nog  niet dan?" "jawel Luke heeft haar gebeld, maar-" "geen gemaar bellen nu, anders doe ik het" "nee Louis dat doe je niet" zeg ik streng. "telaat" grijnst hij en drukt op de knop. "fuck you Louis" roep ik boos en ga recht op zitten. "later babe niet nu we kunnen het niet doen waar je vriendin bij is" grijnst hij. Ik begin heftig te blozen en wend mijn blik af.

niet veel later verschijnt Vera in beeld. Zoals altijd ziet ze er prachtig uit, alleen heeft haar grote glimlach plaats gemaakt voor een bezorgt glimlachje. "hai Lizz" "hoi Veertje" zeg ik en bijt op mijn lip. Louis komt nu ook in beeld zodat Vera hem ziet "en Louis"zegt hij zelf. Vera grinikt "hallo Louis" Louis zwaait even en leunt dan weer naar achteren.

"wat heb je toch weer gedaan schat" zucht Vera. ik laat mijn hoofd hangen en speel met mijn handen op mijn schoot, ik kan Vera nu niet aan kijken. simpel haal ik mijn schouders op. IK hoor Vera diep zuchten "wat dacht je toen je weer begon ?" vraagt ze me. weer haal ik mij n schouders op. "lizzy kijk me aan" dwingt Vera me. Langzaam kijk ik haar aan, haar grijze ogen staan bezorgt. "lieve Lizzy wil je mij alstublieft vertellen wat je dacht" "ik weet het niet oke, het voelde beter als ik het zou doen. Mensen zouden me dan leuker vinden of zo, weet ik veel" mompel ik.

"schat ik ken niemand die leuker is dan jou, en waarom zal jezelf uithongeren je leuker te maken" "Vera ik zeg toch dat ik het niet weet, Het is alles bij elkaar, de fans, de haat, het optreden, ik kon het gewoon niet meer" zeg ik half huilend. Louis slaat zijn armen om me heen en ik verstop mijn gezicht in zijn t-shirt zoals ik vaker deze week heb gedaan, Louis wrijft over mijn rug.

Na een tijdje ben ik rustig en kijk ik Vera weer aan, Louis heeft nog steeds zijn armen om me heen geslagen. Vera zit met tranen in haar ogen en ik weet dat ze nu denkt dat dit haar schuld is. "Vera ik weet wat je denkt en het is niet jou schuld" zeg ik. "jawel Lizz, ik was zoals gewoonlijk weer te druk met mezelf om te zien heo slecht het met je ging. ik had je nooit zo lang moeten laten gaan, of ik had op zijn minst naar Luke moeten luisteren. Het is allemaal mijn schuld, net als de vorige keer"zegt ze nu ook hielend. "niet huilen schat, ik kan je niet zien huilen" de tranen stromen weer over mijn wangen. "en als je me niet had laten gaan had ik Louis toch niet" zeg ik half lachend. ik voel dat Louis zich dichter tegen me aan drukt en een kus op mijn achter hoofd drukt. Ik meen dat ik blij ben met Louis. oke Louis en ik hebben misschien geen echte relatie maar hij helpt me altijd als ik hem nodig heb. 

"dat is waar" glimlacht Vera door haar tranen heen. "Louis" zegt ze nu heel sirrieus "wat hij nu in je armen hebt is een van de belangrijkste dingen in mijn leven. Zij is mijn andere helft en ik vertrouw jou dat toe. Lizzy is net als porselein. Prachtig maar heel erg breekbaar, en zoals je ziet en je houdt het niet goed vast komen er basten in. Lizzy heeft als barsten maar er komen er nu steeds meer bij, en jij moet zorgen dat ze niet breekt. Want als ze breekt is het telaat"spreekt Vera hem toe net als of ik er niet ben. ergens doet het me goed dat mijn vriendin me zo in bescherming neemt. dit is precies waarom ik zo veel van haar houdt. "ik zal haar beschermen als of ze het laatste porseleinen kopje is van het servies van mijn over-over groot oma" zegt Louis en hij drukt een kus op mijn slaap. "dat is je geraden Tomlinson, anders kom ik je persoonlijk kaal scheren in je slaap" sist ze hem toe.

we praten nog wat over waar neer we elkaar weer zien. dat is over iets minder dan drie weken. want na Amerika gaan we naar Australië, eerst reizen we het land door en eindige we in Sydney. Na wat kletsen komt Luke ons halen omdat we naar het stadion gaan om te repeteren. Vandaag hebben we geen optreden, morgen wel weer.

Louis en ik lopen alleen door de gang op weg naar de rest. "Lou" vraag ik "hhhmm" "ik denk dat ik het de rest ook moet vertellen vindt je niet" vraag ik voorzichtig. Louis blijft abrupt staan en kijkt me ongelovig aan "wil j dat echt doen" "nee laat maar, het was een stom idee" mompel ik en kijk naar mijn voeten. "nee lizzy, jezus. het is juist een geweldig idee, ik wist alleen niet of je het wou doen" simpel haal ik mijn schouders op "het lijkt me het beste". Louis trekt me in een knuffel en geeft ene kus op mijn voorhoofd "ik ben zo trots op je" mompelt hij in mijn haar, bij die woorden verwelkom ik een warm gevoel van binnen en een glimlach op mijn gezicht.

God wat doet die jongen met me.

————————————————————————————————————————————————————-

Hallo Mensjes,

OMFG His sister heeft gewoon 1K lezers, oke misschien is het niet zo veel als de rest van de boeken op Wattpad maar ik ben zo blij.

(Precies 1 jaar later zitten we op 100k lezers, soms grappig hoe dingen kunnen gaan)

Toen is dit boek begon had ik nooit gedacht dat mensen het gingen lezen, maar jullie doen dat toch. zoals ik al zij misschien is het niet veel maar ik ben er super blij mee.

ik ben trouwens helemaal vergeten te vragen wie er naar het 5SOS concert is geweest ? En als je er heen bent geweest Hoe was het ?

XXXXX Me